Auteur: admin

Geplaatst op

Rondje zomaar ………..

Het toerseizoen werd een paar weken geleden beëindigd met de Pannenkoekrit en dan is het eigenlijk wachten tot na nieuwjaar. Meestal gaan de rijders en de motoren in de slaapstand en een dappere wil het nog wel eens proberen als het niet gesneeuwd heeft en niet gepekeld. Toch kwam Peter met het idee om, als de weersverwachting goed zou zijn om zo maar een ritje te gaan maken. Via de groepsapp kon je je idee ventileren en vragen of er geïnteresseerden zouden zijn. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken, want het beloofde zondag 9 november prachtig weer te gaan worden. Zon, droog en ongeveer 15 graden, wat wil je als motorrijder nog meer. Er waren aanmelders, maar ook weer af melders, maar uiteindelijk zou de groep uit 8 man bestaan. De bedoeling was om in Renesse aan de koffie te gaan. Geen GPX bestand verzonden, maar gewoon follow the leader. Via Geervliet, Brielle naar Stellendam en bij Havenhoofd even achter drie gekortwiekte eenden (lees Citroën Deux Chevaux) moeten zwabberen om daarna via Ouddorp naar Renesse te gaan om bij het bekende koffieadres de Zeebries aan te schuiven. Op sommige plekken was het wegdek nog vochtig en bij de laagstaande zon wilde dat nog wel eens vervelend zijn voor de oogjes. Na de koffie naar Brouwershaven en Zonnemaire en het was genieten in de polders. Bruinisse werd niet aangedaan en ook Middelharnis niet, wat eigenlijk wel in mijn draaiboek stond, maar het werd Numansdorp. Vandaar ging het naar Strijen en daar werd gestopt om bij een leuke cafetaria, gerund door een Chinees echtpaar, de inwendige mens te versterken. Een cafetaria in een christelijk dorp, dat op zondag geopend is en nog veel klanten trekt, waar vind je dat nog? Na het bezoek aan de eetgelegenheid ging het richting huis en het zou Maasdam gaan. In Cillaarshoek kwam ik bij een kruising, waar ik jaren geleden ook al een keer had gestaan, maar toen kwam ik van de andere kant. Even getwijfeld, maar in plaats van af te slaan, reed ik rechtdoor. Gewoon mijn neus maar achterna en via een mooie bochtige weg om de afgedamde (binnen-)Maas heen, kwamen we uiteindelijk weer in Strijen terecht. Foutje bedankt, maar de route was leuk, dus niet verkeerd. Daarna via de Heinenoord tunnel richting Schiedam/Vlaardingen/Maassluis en na een rit van 210 km. kon de motor uitrusten. Al met al een geslaagde dag, mooi weer, niet al te druk op de weg en nu maar kijken of er iemand de weersverwachting in de gaten wil houden om via de groepsapp. een oproep te doen om te gaan rijden. Gewoon je neus achterna is ook wel eens leuk.

Peet

Geplaatst op

Pannenkoekrit

Traditiegetrouw is de laatste rit van het seizoen de zgn pannenkoekrit. Een rit die naar een pannenkoek restaurant voert om de inwendige mens te versterken. Ik noem het ook wel eens de rit van de vallende bladeren en die hebben we wel gezien vandaag. Gelukkig viel het weer mee, geen najaarsstormen of regen, maar droog en sommigen vonden het nog wel een beetje frisjes. De opkomst was meer dan uitstekend, meer dan 20 deelnemers, zodat de ploeg in tweeën werd gesplitst. Peter zou ploeg een voor zijn rekening en ik werd als vooroprijdert gebombardeerd voor groep twee, die een paar minuten later zou vertrekken. De koffiestop zou plaats hebben bij een gelegenheid in het dorp Noorden, een plek waar we al eerder geweest waren. Via Boskoop en o.a. Aarlanderveen kwamen we na ruim een uur bij het koffieadres.

Mooie stulpjes gezien bij onder andere de Nieuwkoopse Plassen en je afvragend waar die mensen het van gedaan hebben. Na de koffie zou de rit via de Utrechtse heuvelrug leiden naar het pannenkoekrestaurant vlak voor het dorp Wijk bij Duurstede. Omdat ik het restaurant niet in mijn Garmin had gezet, reed ik het voorbij, ondanks het feit, dat ik wel een aantal motoren had zien staan. Door Peter vd Knaap werd ik gewezen op het feit, dat ik iets veel enthousiasme in mijn gashandle had, maar na een U-bocht werd alsnog koers gezet naar de pannenkoeken.

Ploeg een was inderdaad al binnen en na de drankjes werden de bestellingen opgenomen en redelijk snel kwam alles op tafel. Nadat de magen gevuld waren, werden de motoren bestegen en in ging het richting de rivier de Lek, die een tijd gevolgd zou gaan worden. Opvallend rustig met het verkeer op de dijk, zodat er lekker genoten kon worden van de bochten. In de buurt van Nieuwegein ging het even fout, omdat mijn Garmin me naar een weg stuurde, die eigenlijk helemaal niet (meer) bestond. Na dat extra rondje om het dorp Tull en ’t Waal werden we door verkeersregelaars tegen gehouden en werden we door Nieuwegein en van de route geleid. Uiteindelijk kwamen we, met wat aardrijkskundige kennis, terecht op de oprit naar de A-2 richting Vianen. Ik zag al op mijn Garmin dat we na de brug de afslag naar Vianen moesten nemen en onder aan de afrit rechts af moesten slaan.

Even een stukje door Vianen en daarna de dijk op richting Ameide. Maar al spiegelend zag ik dat ik de enige was en dat ik de rest van de club was kwijtgeraakt, of dat de club mij was kwijtgeraakt. Maar zoals bekend, de vooroprijdert rijdt altijd goed. Nog even een tijdje staan wachten, maar ik begreep als snel, dat ik alleen op de wereld was. Dus maar de dijk gevolgd richting Kinderdijk en ik besloot de pont naar Schoonhoven maar rechts te laten liggen. Ondanks het feit, dat het laatste stukje niet was geworden, wat er van verwacht werd, heb ik toch een leuke dag gehad. Het was volgens iedereen een mooie rit geworden en ik denk niet, dat het seizoen is afgesloten. Er zijn ideeën geopperd om bij mooi weer en als het niet gepekeld heeft, gewoon via de groepsapp kunnen oproepen gedaan worden om een lekker eindje te gaan toeren.

Peet

Pannenkoek ???

Geplaatst op

17 Motorweekeinde

Als iets succesvol is, moet je eigenlijk niets veranderen. Zo ook de motorweekeinden, die door Peter van mc Flardinga worden georganiseerd. Gewoon een hobby van hem, medemotorrijders blij en gelukkig maken. Niet onder de vlag van mc Flardinga, maar gewoon voor motorrijders, die een paar dagen op stap willen gaan. Buren, kennissen, vrienden, familie, iedereen kon aansluiten. Nieuwe deelnemers meldden zich aan, anderen sloegen een jaartje over. Deze keer ging het wederom naar Hotel Maas in Lutzerath, waar we vorig jaar ook verbleven en dat smaakte toen naar meer. Hotel Maas is een bekende naam onder motorrijders, waar velen regelmatig komen. Ik kom er al vanaf 2000 elk jaar minimaal een keer om daar met kennissen/vrienden een midweek door te brengen. Je weet wat je hebt en krijgt bij Hotel Maas, vriendelijk personeel, goed eten en drinken en een perfecte service. Uiteindelijk zou het aantal deelnemers zo rond de 28 gaan worden en Peter had twee routes gemaakt, die een ieder vrijelijk en naar eigen inzicht kon rijden. Bij vertrek werden afspraken gemaakt wie met wie zou rijden. Vol goede moed ging men op weg naar de Eifel en een ieder zou in de loop van de dag geconfronteerd worden met een paar flinke buien en die regenkleding noodzakelijk maakte. Maar uiteindelijk bereikte een ieder het hotel. Biertje of een ander drankje nuttigen, warme maaltijd (uiteraard weer overvloedig en lekker) en daarna samen zijn op het terras. Na de nacht en het ontbijt werden de motoren gestart en ging men op pad. Sommigen maakten gebruik van de routes van Peter, anderen hadden andere ideeën. Het beloofde mooi weer te worden, maar voor een werd het een dag om gauw te vergeten. Peter vd Knaap zijn motor stopte er mee en er was geen gang meer in te krijgen. Bleek dat de accu de geest had gegeven. Aanvankelijk werd gedacht aan vocht in het contact, omdat de avond ervoor het echt oude wijven had geregend. Peter ging met de scooter van Louise op zoek naar een accu, een ritje van ongeveer 3 kwartier, terwijl Louise achterbleef bij de kapotte motor van Peter. Toen Peter terugkwam moest de accu nog gevuld worden met zuur en weer worden ingebouwd. Gelukkig was het probleem toen opgelost en konden Peter en Louise op tijd aanschuiven bij de warme maaltijd. Dus alle gemaakte plannen waren voor hen die dag in duigen gevallen. Het avondeten volgde, het terras werd weer bemand en de drankjes kwamen snel door, mede door het vriendelijke personeel. De tweede dag zou voor Hans Fontijne dramatisch beginnen. Zijn BMW weigerde te starten en moest er een beroep gedaan worden op de ADAC. Toen de medewerker van ADAC arriveerde, ontdekte deze dat een stekker van de brandstof pomp niet goed functioneerde door een slechte verbinding. Daarna startte de motor wel, maar konden Hans en zijn zoon Joey niet de rit maken, die gepland stond. Dus maar richting de Nürburgring om toch maar wat kilometers te maken. Het bleek, dat de rest naar volle tevredenheid hun ritten had kunnen rijden, dus een ieder weer tevreden op het terras en aan het bier/wijn of water. Het avondeten bestond uit een grill avond en was weer overvloedig en lekker. De laatste avond verliep vrij rustig, want een aantal had besloten om vroeg hun mandje op te zoeken. 

De zondag van vertrek nog een goed ontbijt nuttigen, de tassen werden ingepakt en de motoren beladen. Afrekenen, Sascha van Hotel Maas bedanken voor de service en het eten en vol goede moed richting Nederland, al dan niet met regenkleding aan, want er was wel regen voorspeld. Maar weer verdomde de motor van Hans Fontijne medewerking, want opnieuw wilde hij niet starten. Hans en zijn zoon besloten te wachten op de ADAC. Later kregen we via de groepsapp te lezen, dat een printplaat in de benzinepomp kapot was en de motor naar Nederland moest worden overgebracht. Dat zal wel een paar dagen gaan duren. Hans is uiteindelijk thuis gekomen met een huurauto en ik ben benieuwd of hij deze rampmotor blijft behouden. In zo’n situatie moet je blij zijn, dat de lid bent van de ANWB. Al met al is het weer een geslaagd weekeinde geweest, behalve voor de twee slachtoffers van de materiële pech gevallen. Ik heb begrepen, dat er weer een 18e weekeinde gepland wordt. Ik ben benieuwd.

Peet

Geplaatst op

BBQ/Familie-rit

In het verleden was er elk jaar een zogenaamde familirit. Dat was meestal een niet al te lange rit en de bedoeling was, dat dan familieleden meereden of achterop zaten om hen kennis te laten maken met het rijden in clubverband. En natuurlijk ook om het ledenbestand van mc Flardinga op te krikken. Maar zoals het vaker gaat, de animo om zoiets te organiseren minderde, omdat het steeds minder deelnemers opleverde en uiteindelijk verdween het fenomeen familie rit van de kalender. Maar omdat er dit jaar toch weer nieuwe clubleden zich hadden aangemeld, werd het idee geopperd om weer een korte rit te organiseren en daaraan een BBQ te plakken. De BBQ was er traditioneel bijna elk jaar en wordt altijd goed bezocht en ook leuk voor de nieuwe clubleden om hen kennis te laten maken met de rest van mc Flardinga en hun aanhang, lees echtgenotes. Dus werd er voor zondag 24 augustus een niet al te lange rit van ongeveer 150 kilometer in de Garmin cq TomTom gepropt en die zou door de Hoekse Waard gaan en daarna door een stukje Noord Brabant in de omgeving van Moerdijk. Bij de start toch weer een opkomst van 15 motorrijders en het beloofde een zonnige dag te gaan worden. Zoals gezegd, de rit was niet al te lang en ging veelal over bekend terrein. De koffiestop werd in Klundert gehouden waar Frank Jos de schade voor zijn rekening nam en daarvoor natuurlijk onze hartelijke dank. De rit verliep voorspoedig en was leuk en gelukkig niet al te veel wielrijders/wielrenners tegen gekomen. Op te terugweg was het nog even druk voor de Beneluxtunnel en nadat de motor in de garage was gestald, was het even opfrissen en op naar de vtv Zuidbuurt voor de BBQ. De vtv Zuidbuurt in de vorm van Theo van Rijswijk had twee kraampjes neergezet en Theo zou ook de man achter de bar zijn, om ons aan de nodige drankjes te kunnen voorzien. Ons clublid tevens slager Nico Verduyn leverde de BBQ en het vlees, stokbrood en salades. Dat zag er allemaal perfect en lekker uit. Mc Flardinga leverde het bestek, de bordjes en de servetten. De BBQ werd ontstoken en het vaste panel Jan Schoonhoven en Bert Lankester trokken hun  BBQ-schorten aan en zorgden ervoor dat er constant hamburgers en sate op de grill lagen. Er was meer dan genoeg. Ze hadden plezier in hun werk. Siem had er voor gezorgd, dat iedereen in het bezit kwam van 2 consumptiebonnen. Ik moet zeggen, dat de opkomst meer dan bevredigend was, ik schatte rond de 35 deelnemers. Het zou een gezellige middag gaan worden en als het gezellig is, wordt het al gauw laat en kon er opgeruimd gaan worden. Ik denk, dat we maar elk jaar een BBQ rit moeten gaan organiseren, want er is animo genoeg voor. Wat wel meehelpt is, dat het weer wil meewerken, want droog en zonnig weer tijdens het motorrijden en de BBQ maakt het toch wel iets gezelliger. Nogmaals iedereen bedankt voor de deelname aan de rit en de BBQ, Jan en Bert bedankt voor het bemannen van de BBQ en de vtv Zuidbuurt voor het gebruik van de accommodatie. En nu op naar het weekeinde in Lutzerath, dat over een paar dagen gaat beginnen. En bij hotel Maas is het ook goed vertoeven.

Peet

Geplaatst op

Braboland

Braboland rit

Zoals de naam van de rit luidde, deze keer zou het naar een gedeelte van Brabant gaan, waar we nog niet zo veel geweest waren. Het ligt nogal een aantal kilometers van Vlaardingen/Schiedam vandaan, dus er moeten eerst de nodige kilometers over de snelweg gemaakt worden. Ondanks dat het vakantietijd was, stonden toch negen mannen en een vrouw aan de start en het beloofde weer een mooie dag te gaan worden. Dus via de A-15 en een stukje A-27 naar de afslag Nieuwendijk-Almkerk. En daar begon het genieten, lekker rustig, mooie wegen, bochten genoeg, maar ook lange rechte stukken. Het leek alsof iedereen nog op bed lag, of in de kerk, dat kon ook. Babyloniënbroek werd aangedaan, prachtige naam voor dat dorpje en aan mooie huizen in het Land van Altena geen gebrek. Door naar Heusden en Drunen en na 5 kwartier werd halt gehouden bij manege d’n Dries voor de koffie met de nodige versnaperingen. Je kon wel zien dat we vlak bij de Drunene Duinen waren, want aan campings is daar geen gebrek en dat was wel te zien aan het aantal fietsers/vakantiegangers, dat op pad was. Voor mij was het bekend terrein, omdat ik in mijn militaire leven nog al wat voetstappen heb liggen in en rondom de Drunense Duinen en omdat wij een aantal jaren in Den Bosch hebben gewoond en gewerkt. Na de koffie langs open stukken terrein, maar ook door bossen ging het naar Helvoirt en door naar Esch en Boxtel. Schitterende wegen, soms door dorpen zoals Liempde en Sint Oedenrode waar het wegdek niet echt overhield. In Zijtaart onder Veghel werd halt gehouden voor de lunch. Omdat het al redelijk laat was geworden werd er al geopperd, dat we niet de hele route zouden afleggen, maar het laatste stuk zouden inkorten. Dus naar Heeswijk-Dinther en Vinkel naar Nuland waar de grote weg werd opgezocht om naar huis te rijden. Even voor Deil ging het bijna fout, omdat ik mij vergiste in de afslag naar de A-15 en ik net kon corrigeren. Helaas voor Rob, die rechtdoor reed richting Utrecht-Amsterdam. Maar ik ben er van overtuigd, dat hij de weg naar huis heeft weten te vinden. Vandaag 265 leuke kilometers onder de wielen door laten gaan met een gezellig club Flardinga -leden. Nog een zondag met de BBQ en daaraanvoorafgaande familie rit over twee weken en dan staat Lutzerath op het programma. Heb er nu al zin in.

Peet

Geplaatst op

Mijdrecht

 Richting Mijdrecht en daaarna de Lek.

Op zondag 27 juli stond er een rit gepland richting Mijdrecht. Bij de start stond een club van 15 personen te wachten. Twee voor mij onbekenden, maar bekend bij Rob en Esmee en haar vader, die al eens eerder mee zijn geweest. Zijn bekenden van Henk en Esmee en naar vader gaan lid worden van Flardinga. Leuk toch, nieuwe aanwas. Ik denk dat de andere twee mannen vandaag hebben nagedacht en ik  hoop, dat zij het naar hun zin hebben gehad en ook lid gaan worden. Volgens mij wel. Aan de gezelligheid bij Flardinga zal het niet liggen. Kort na het vertrek ging het bijna fout, omdat de bestuurder van een bestelbus met Oekraïens kenteken besloot om via het verdrijvingsvlak toch maar rechtdoor te rijden, richting Rotterdam. Even een krachtige vloek geslaakt, maar dat zal hij wel niet gehoord hebben. Bij Gouda de grote weg verlaten en een stuk langs de Gouwe. Daarna binnendoor naar Tempel en lekker langs de Nieuwkoopse plassen naar het koffie adres in Noorden. Vaste plek, ook voor wielrijders, want het is leuk rijden in het plassen gebied. Na de koffie via het kronkelige pad langs de rivier naar de Hoef. Een en al bocht, gelukkig niet al te veel wielrijders. Vinkeveen en de Vinkeveense plassen werden aangedaan en een blik kunnen werpen op de stulpjes van de happy few van Nederland. Langs Hilversum naar Hollandsche Rading en Zeist langs de KNVB-campus en via smalle weggetjes naar Langbroek om in Wijk bij de Duurstede bij een etablissement langs het water de lunch te gaan gebruiken. Jammer dat er verkeerslichten staan in Nederland en dat er niet gespiegeld werd. De laatste drie, Rob, Frank Jos en ik verloren de club uit het oog na een lange stop bij een verkeerslicht, maar gelukkig dat Garmin de route perfect oppakte en konden we zodoende aansluiten bij de rest, die al aan de versnaperingen zaten. Onze bestelling werd opgenomen, maar het duurde wel erg lang en ondertussen had de rest al afgerekend en vertrok. Omdat het nog langer duurde, werd even navraag gedaan en toen bleek, dat ze ons gewoon vergeten waren, omdat het bestelbriefje kwijt geraakt was. Alsnog werd snel de lunch op tafel getoverd, waarna de rit vervolgd kon worden. Frank Jos besloot af te haken, omdat hij nog een afspraak had lopen en Rob en ik gingen samen verder. De Lekdijk zou in het geheel gevolgd gaan worden en zonder al te veel motorrijders op die dijk, was het lekker karren. Jammer genoeg moest er even gestopt worden om de regenkleding aan te doen, wat een kleine smet was op de mooie rit, want ik ben niet echt een regenrijder. Zoals gezegd, het was een perfecte rit, zonder wegonderbrekingen of wegomleidingen en weer plekken gezien, waar ik nog niet eerder geweest was. Hopelijk heeft ieder genoten, ik tenminste wel en krijgt Flardinga er een paar nieuwe leden bij.

Peet

Geplaatst op

Buren e.o. rit

Buren en omstreken.

Vandaag ging de rit richting Buren, hetgeen inhield dat we dwars door de fruittuin van Nederland zouden gaan rijden, namelijk de Betuwe, waar de appel- en perenbomen hun vruchten nu nog wat zwaarder laten worden, maar de kersen al volop te krijgen zijn. Bij de laatste clubavond bleek al, dat er animo genoeg zou zijn om te gaan rijden en dat was zo bij de start. Dertien man stonden klaar en Rene zou onderweg nog aanhaken. Stuk snelweg A-15 richting Gorinchem en daarna werd de dijk van de Linge opgezocht. Lekker rustig rijdend door Heukelum, Gellicum, Rhenoy, Acquoy, Beesd naar Buren. Bochten genoeg. Na een uurtje toeren werd de koffiestop gehouden bij een mooie lokatie aan de Linge, waar je tevens motorbootjes kon huren. Na de koffie richting Maurik, Ingen, Ommeren en bij Kesteren was het keerpunt en werd de dijk van de Waal opgezocht. Iets voor IJzendoorn werd de lunch gebruikt bij een lokatie, waar we eerder al eens geweest waren. Na de lunch de bochtige Waalbanddijk afgereden en onderweg nog een fotograaf zien liggen, die foto’s maakte voor de Facebookgroep de Motorrijders. Ik ben benieuwd of foto’s van ons op hun site te zien zullen zijn. Helaas was een groot gedeelte van de Waalbanddijk afgesloten. De dijk wordt verhoogd en verstevigd en ik denk, dat het nog wel wat jaartjes gaat duren, eer alles gereed is. Maakt deel uit van een soort Deltaplan om veel dijken in Nederland te verhogen en te verstevigen, omdat het klimaat verandert. Maar ondanks dat werd de rit toch nog mooi en liep hij als een trein. Door Tiel heen ging het naar Opijnen, Varik en Heesselt om bij Waardenburg onder de A-2 door naar Haaften, Hellouw en Arkel te rijden.Vandaar naaar Hoogblokland, Hoornaar en Molenaarsgraaf. Weinig motorrijders, maar wel fietsers in deze omgeving, die rust uitstraalde.  Door die rustige Alblasserwaard ging het naar Alblasserdam teneinde daar de grote weg huiswaarts te nemen. Zoals gezegd, de route liep zoals gepland en na 250 km. kon ik de Deauville op stal zetten. Ik neem aan, dat iedereen genoten heeft, ik tenminst wel, mede door onze vooroprijderd Peter, die het als aanvoerder nagenoeg foutloos deed, op een klein foutje na. En die is hem vergeven.

Peet

Geplaatst op

Ritje naar Domburg..

Vandaag stond de rit naar Domburg op de kalender en dat was voor mij pas de derde rit van het seizoen. Een rit viel uit wegens het slechte weer en twee andere vielen voor mij in het water wegens technische problemen aan mijn motor. Maar gelukkig is deze malheur achter de rug en rijdt hij weer als nooit tevoren. Bij de start stonden 10 man en een vrouw klaar, terwijl Roel bij Stellendam zou aansluiten. Hij heeft er wat voor over om helemaal uit Zierikzee te komen om mee te rijden. Er had zich een gastrijder aangesloten en dat was een kennis van Henk. Had pas zijn rijbewijs en meteen maar een motor aangeschaft en zich helemaal in een nieuw pak gestoken. Bij de koffiepauze vroeg ik hem of hij het naar zijn zin had en dat bleek het geval te zijn. Alleen bij rotondes was het even wennen. Mogelijk hebben we er een nieuw clublid bij. Via de Blankenburg tunnel naar de overkant, maar omdat er een omleiding was, moest de rit richting Oostvoorne/Rockanje om daar weer op de N57 te komen. Zoals gezegd, Roel werd opgepikt en ging het naar het bekende koffieadres de Zeebries in Renesse. We moesten wel eerst door die Duitse enclave, die zich op de Brouwersdam had genesteld, want het was een en al Duits wat daar de klok sloeg. Surfers, kitesurfers, hanggliders, campers van alles stond er. Na de koffie over de Oosterscheldekering en langs de Banjaard naar Vrouwenpolder. Daar was het al gezellig druk, maar zo druk en zo vroeg als in Domburg heb ik het nog niet vaak gezien. De horeca deed daar heel goede zaken. Door naar Westkapelle en Zoutelande en door kleine dorpjes, waarvan de namen vaak met “kerke” eindigden. Zeeland heeft mooie en bochtige wegen en dijken, maar dat zal wel de de nabijheid van de zee te maken hebben. Verder ging het naar Veere, maar de doorgaandeweg naar het centrum was afgesloten, dus dan maar door naar de Zeelandbrug. Bij Zierikzee werd Roel uitgezwaaid en op het gemak naar Bruinisse. Daar ging een gedeelte aan de maaltijd, terwijl een paar genoegen nam met een lekkerbek of een portie kibbeling. Het duurde vrij lang eer de maaltijden werden uitgeserveerd, daarom besloten Peter, Hans, Eric en ik door te rijden via Oude Tonge richting het thuisfront. Even nog langs een drukke rotonde bij Ooltgensplaat en via Numansdorp richting de Heinenoordttunnel en vandaar naar huis. Zeeland is geweldig om te rijden en gelukkig was het niet al te druk, behalve in de buurt van de stranden. Al met al een geslaagde dag.

Peet

Geplaatst op

Als de zon schijnt……

Als de zon schijnt…

moet je daar gebruik van maken, want het toerseizoen zou pas 23 maart beginnen. Het beloofde zondag 9 maart een hele mooie dag te worden en het zou zonde zijn om dan niet op de brommert te stappen. Via de groepsapp werd gevraagd of er nog interesse was en dat bleek het geval te zijn. Zes clubleden, Peter vt V, nieuwe Peter, Ferenc, Henk, Rene, ondergetekende en een gastrijder (oud clublid Derk) stonden bij de aftrap. Ik had een rit uitgezet richting Buren en Maurik, maar daar voor moest je wel een aantal kilomters A-15 tot voorbij Gorinchem afleggen. Maar eenmaal van de grote weg af, begon het feest. Lekker rustig, stukjes Linge volgend ging het naar Buren en Maurik en door kleine dorpjes om uiteindelijk bij het keerpunt Kesteren te komen. Een nadeel was dat Garmin via het beeldscherm mij liet weten, dat we een restaurant naderden en ondanks de kaartupdates van Garmin, werd ik elke keer in de maling genomen, want een restaurant aantreffen….ho maar. Dus we bleven maar rijden en zoeken. Door Kesteren ging het door naar Opheusden en daar gingen net de kerken uiten dat waren er nog al wat voor zo’n klein dorp. Het zag zwart van de zwarte pakken voor de mannen en hoedjes en jurken voor de vrouwen, strak voor zich uitkijkend, de levensvreugde straalde er van af. Het was zo druk, dat bij een kerk verkeersregelaars (vanuit de kerk) het verkeer regelden, zodat de kerkgangers vlot van het parkeer terrein konden weg rijden. De inwendige mens werd versterkt bij een mooie lokatie aan de Waal thv Opijnen. Daarna werd de Waalbanddijk opgezocht en bij een mooie bocht stond een fotograaf van Facebook Motorrijders plaatjes te schieten. Ik ben benieuwd of we ergens terug te vinden zijn. Maar op zeker moment was de dijk afgesloten ivm werkzaamheden en dat was jammer, want het was lekker rijden daar. Een alternatieve route en omleidingen volgend kwamen we uit bij Waardenburg en naar Gorinchem. Stukje snelweg en dan richting Molenaarsgraaf en bij Alblasserdam was ik even de weg kwijt (kan gebeuren). Kort overleg, waarna werd besloten om richting huis te gaan. Ik heb weer genoten, mooi weer, een overzichtelijk ploegje en ik denk wel dat iedereen het ook naar zijn zin heeft gehad.

Peet

Geplaatst op

Gewoon zo maar …………….

In het winter seizoen valt er weinig te toeren, omdat de weersomstandigheden nou niet echt uitnodigen om te gaan rijden. Soms, als het niet gesneeuwd en gepekeld had en het redelijk weer is, zijn er altijd wel lieden, die even de motor pakken, om het motorrijden niet te verleren. En voor de rest treffen we elkaar bij de twee wekelijkse clubavonden. Zo ook bij de laatste clubavond en die te boek stond als snertavond. Vorig jaar was er voor de eerste keer een snertavond gehouden en ons clublid Nico, tevens slager van beroep, had voor de liefhebbers drie grote pannen erwtensoep gemaakt, die toen gretig aftrek hadden gevonden. Reden om weer zo’n avond te organiseren en weer met groot succes. Tijdens die avond werd er geopperd, dat het die komende zondag wel eens aardig weer zou kunnen gaan worden en werd er voorzichtig gepolst of er interesse was. Dat bleek het geval te zijn en via de groepsapp werd er een oproep de wereld ingezonden. Het was nog geen officiële clubrit, want de openingsrit is pas einde maart. Maar er zouden toch 10 deelnemers aan de start verschijnen. Aanvankelijk wilde het weer niet echt meewerken, want het was direct al na de Beneluxtunnel mistig, nevelig en soms een beetje motregen. De rit voerde langs Geervliet, Zwartewaal, Brielle richting Ouddorp en naar de koffiestop in Renesse. Daar klaarde het op en begon de zon vol op te schijnen. Na de koffie naar Brouwershaven, Dreischor en binendoor naar Bruinisse en na de lunch richting Oude Tonge, Stad aan ’t Harinvliet en Stellendam. Vandaar naar Hellevoetsluis en dan richting huis. Al met al is het een geslaagde motordag geworden van iets meer dan 200 km.

Peet