28 juli en de tiende rit van het seizoen stond op het programma. Het beloofde een schitterende dag te gaan worden en ik was benieuwd naar het aantal deelnemers. Het was tenslotte vakantietijd en er waren wat afzeggers, maar er stonden toch nog 9 man aan de start. FJ, Peter, Ferenc, Nico, Adri, Hans vd B, Rob en Anja en ondergetekende. Roel had te kennen gegeven ons onderweg op te wachten, omdat de rit bijna door zijn achtertuin zou gaan. Ik weet niet of hij een tuin heeft, maar we zouden heel erg dicht in de buurt van Zierikzee komen. Hij besloot ons in Renesse op te wachten om dan aan te sluiten. Via Abbenbroek ging het door de polders naar Hellevoetsluis en over de Haringvlietdam naar Stellendam. Door Havenhoofd naar Ouddorp en dan door naar de Brouwersdam. In de buurt van Renesse werd het drukker en drukker, vooral met badgasten, fietsers en ander recreërend gepeupel en bij restaurant de Zeebries werd de koffiestop gehouden, alwaar Roel, zoals afgesproken, al zat te wachten. Na de koffie werd koers gezet naar Neeltje Jans, de naamgever van de rit. Ruim 10 kilometer is de afstand om aan de andere kant van de Oosterschelde te komen. Elke keer verbaas ik me weer over het staaltje vakmanschap wat geleverd werd om de Oosterschelde kering voor elkaar te krijgen. Nadat we Neeltje Jans achter ons hadden gelaten, gingen we via Wissenkerke en Colijnsplaat naar de Zeelandbrug. Mooie vergezichten, leuke stuurweggetjes en bij Zierikzee werd Roel uitgezwaaid. Via Dreischor en Sirjansland kwamen we in Bruinisse en werd het tijd voor de inwendige mens. Bij de eerste stop konden we alleen vloeibaar spul krijgen, maar aan de overzijde was volop vis te krijgen. Dus eerst aan de koffie of een koudere versnapering, maar daarna werd de vis zaak bezocht. De broodjes haring smaakten prima en ook de kibbeling ging er vlot in. Peter vond dat we deze zaak maar vaker in de toekomst in het reisschema moesten opnemen. Nadat de monden waren afgeveegd ging het verder om langs Herkingen en Melissant weer uit te komen bij Stellendam, waar we een verplichte stop kregen in verband met een openstaande brug. Dan weer naar Hellevoetsluis, Zuidland en Abbenbroek om dan de grote weg te pakken, richting huis. Motorrijden met zulk mooi weer is geen straf en ik geloof dat iedereen genoten heeft. Over twee weken nog een clubrit en dan richting Hotel Maas. Ik verheug me er nu al op.
Peet