Categorie: Uncategorized

Op zondag 16 april stond de tweede toerrit op de kalender en die zou naar de provincie Zeeland gaan. Via de app. was al duidelijk dat er gegadiden waren om de rit te rijden en volgens het KNMI zou het ook nog eens redelijk weer gaan worden. We gingen van start met 9 rijders, te weten Frank Jos, Henk, Roel, Nico, Hans F., Ferenc, Adri, een gastrijder en ondergetekende. Voor Adri was het zijn eerste toertocht met Flardinga  en de gastrijder had onlangs een mooie Kawasaki aangeschaft en was gaan googelen, waar hij met een groep een toertocht kon maken en was zodoende bij Flardinga terecht gekomen. Ik kreeg het idee, dat we een nieuw lid van Flardinga tegemoet gaan zien, want hij heeft het best naar zijn zin gehad. Ook Adri heeft zichtbaar plezier gehad. Via Geervliet, Vierpolders en Brielle richting Stellendam, maar daar bleek de brug over de sluis al een aantal maanden open te staan. Ik maakte een fout door te denken, dat die stremming niet voor ons bestemd was, maar we moesten wel degelijk terug naar de rotonde bij Hellevoetsluis. Rondje van de zaak dus. Via Ouddorp naar Renesse om bij Zeerust aan de koffie te gaan en dank Frank Jos voor jou gulle geste om die voor je rekening te nemen. Bij de koffiepauze bleek, dat er toch verschil van route is bij sommige Garmins onder de rijders. Terwijl ik volgens mij de juiste route volgde bleek, dat bij anderen links af rechts af was en anders om. Maar dat gaf gelukkig geen onderlinge ruzies cq scheldpartijen (hahaha). Na de koffie naar Neeltje Jans en Kamperland, Wissekerke en Colijnsplaat om via de Zeelandbrug naar Zierikzee te gaan. Daar haakte Roel af (hij woont tenslotte in Zierikzee) en gingen we op zoek naar een lunchadres. Dat werd gevonden bij het museum van de watersnoodramp 1953 in Ouwerkerk. Mooie accommodatie en behoorlijk druk. Gelukkig vertrok net op dat moment een groepje Belgen en konden wij hun plaats innemen. Na de magen gevuld te hebben ging het naar Bruinisse, Oude Tonge, Hellegatsplein en Numansdorp. In die buurt moesten we nog even zoeken naar een benzinepomp, omdat we dachten dat de gastrijder te weinig spritz zou hebben, maar dat bleek loos alarm te zijn. Dan maar via de A-29 en A-15 richting het thuisfront, maar dat liep minder vlot als dat we gedacht hadden. Een tunnelbuis van de Beneluxtunnel was afgesloten en dat betekende een klein verkeersinfracht. Toch nog redelijk snel de file kunnen doorkruisen en na een kleine 250 km. op de teller kon de motor gaan uitrusten. Ondanks dat het niet echt denderend weer is geweest en de zon zich niet heeft laten zien, denk ik dat we een leuke dag hebben gehad. Over 14 dagen staat de volgende rit op de rol en hopelijk is het weer dan aangenamer. Ik reken op een grotere opkomst dan vandaag 

Peet

Zondag 2 april was voor de mc Flardinga de datum waarop het nieuwe toerseizoen zou gaan beginnen. De laatste vijf maanden stonden in het teken van de clubavonden, maar uiteindelijk is het toch de bedoeling dat de motoren kilometers moeten gaan maken. De eerste rit zou voor een groot gedeelte door de Alblasserwaard voeren, landelijk en niet al te druk, omdat de bewoners de zondagsrust respecteren. Zodoende konden we op ons gemak aan de zadels/buddyseats gaan wennen. De rit was nietal te lang en ik was benieuwd naar de opkomst. Volgens het KNMI zou het zonnig, maar fris worden. De opkomst was echter niet denderend, maar Frank Jos, Marcel, Henk, Ferenc, Hans F. en ik hadden de motorkleding aangetrokken en de motoren uit hun winterslaap gehaald. Frank Jos verscheen met zijn spiksplinternieuwe BMW, waarop slechts een handjevol kilometers op de teller stond. Bij de start wilde Garmin wel aan mij vertellen hoe er gereden moest worden, maar net na de Beneluxtunnel had hij toch nog andere ideeën. Dus even gestopt, opnieuw de route openen, maar in Alblasserdam was het toch weer knudde, hetgeen even zoeken betekende, maar na verloop van tijd kwamen we toch weer op de route terecht, die ons verder langs de rivier de Alblas voerde. Behoorlijk wat bochten verschenen voor onze wielen, schitterende huizen gezien en vooral, heerlijk rustig met af en toe een trimmer en een paar toerfietsers. Lekker binnendoor naar Ameide om vanaf daar langs de Lek naar restaurant van van der Valk in Vianen, want het was tijd voor de koffie, te meer omdat de temperaturen ons eigenlijk dwongen om de inwendige mens op te warmen. Dat lukte best met een bak koffie/warme chocomel. Na de koffie ging het verder en moest er nog een keer gestopt worden om Garmin weer op de route te krijgen. Ondertussen was het zonnetje doorgebroken en werd het iets aangenamer. Via Hagestein, Everdingen naar Leerbroek en vandaar langs het Merwedekanaal naar Arkel. Bij Arkel bleek dat er omgereden moest worden, omdat een route afgesloten was en er via Gorinchem moest worden gereden.  Uiteindelijk kwamen we bij knooppunt Gorinchem terecht, waar ik mij in een rijstrook vergiste en we op de A-15 terecht kwamen. Dan maar huiswaarts via de grote weg en na een rit van 185 km. kon mijn Honda gaan uitrusten. De eerste rit is niet geheel volgens het routeplan gereden, daarvoor mijn excuses, maar ik denk dat de mede rijders ook een leuke dag hebben gehad, ondanks de kou voor de koffiestop. De volgende rit staat gepland naar Zeeland en ik hoop op iets meer deelnemers dan vandaag. 

Tot de volgende rit

Peet

Het einde van het toerseizoen van de McFlardinga begint in zicht te komen en dan willen de opkomsten wel eens tegen vallen. Vandaag stond er een rit gepland, maar daar was nog geen titel (dus route) voor gevonden en dan is het makkelijk dat de club een redelijke bibliotheek met routes heeft, waaruit geput kan worden. Zo werd de rit rondom Breda en Klundert geprikt met als start en einde Willemstad. Het beloofde een stralende dag te worden, maar slechts 7 motoren met hun bereiders stonden aan de start, waarvan er een helemaal uit Zierikzee was gekomen. Dus met Hans F, Hans vd B., Henk, Roel, Ferenc, Nico en ik op naar het startpunt via de A-59 en daar bleek dat het startpunt en het eindpunt hetzelfde coördinaat hadden en daar had Garmin/TomTom wat moeite mee. Maar mijn plaatselijke cheografische kennis loste dat probleem op en na korte tijd kwamen we op de route terecht, maar toen bleek dat we de route contra reden. Op zich niets mis mee, want het was een mooie route en dan lijkt het net of het een andere route is. Het was lekker rijden in de polders van het Brabantse en na bijna anderhalf uurtje toeren, werd de koffiestop gehouden bij de jachthaven van Lage Zwaluwe. De lokale jeugd zat al dapper aan het bier. Na de koffie werden o.a. Terheijden, Den Hout, Oosterhout aangedaan, allemaal plaatsen waar we dit jaar nog geweest waren, maar nu vanaf de andere kant. Henk hield er een mooi tempo op na en de route liep perfect. Om Breda heen, Ulvenhout, langs de Galderse Meren alwaar in die buurt een enorm windmolenpark wordt opgericht en waar het landschap en de natuur de dupe van zullen worden. In Sprundel werd nog even een plaatselijke frituur aangedaan, waarvan de Chinese eigenaar er nog prijzen aanhield van voor de energie cisis. Een bord frites van 1.80 euro is niet gek. Via Hoeven en Standaarbuiten ging het op het gemak naar Willemstad om daar de grote weg te pakken naar huis en rond 15.30 uur kon ik de motor na 230 km. in de garage stallen. De thuisblijvers en die zullen daar best wel een reden voor hebben gehad, hebben iets aan hun neus voorbij laten gaan. Maar er komen nog twee kansen, want er staan nog twee, nog niet ingevulde ritten, op de kalender.

Peet

Vorig jaar waren de leden van de mc Flardinga en hun aanhang naar Willingen in het Sauerland geweest en dat was zeer goed bevallen. Reden voor Peter om weer een hotel te zoeken waar de mc Flardinga welkom was. Dat werd Hotel zur Sonne in het kleine dorpje Hesborn en dat bleek een schot in de roos te zijn. Een redelijk groot hotel met mooie kamers, sommige zelfs met een ligbad. Het ontbijt was meer dan voldoende en het avond eten was zonder meer goed. De eerste avond werd meteen al een BBQ geserveerd met een zeer pittig stukje varkensvlees. De twee andere warme maaltijden waren zeer uitgebreid en smakelijk. Peter had een aantal toertochten uitgezet en een ieder mocht doen wat hij/zij zelf wilde. Geen verplichtingen, kleine groepjes werden gevormd en er werden mooie tochten gemaakt, waarbij het weer zeker wilde meewerken. Sauerland blijft een mooie omgeving met wegen met asfalt als een biljartlaken, maar ook waren er stukken bij, waarbij het amalgaan in je kiezen de kans had om uit je kiezen te springen. Helaas heeft een van onze leden dit niet mee kunnen maken, want op de heenweg raakte hij betrokken bij een ernstig ongeluk, waarbij hij zijn bovenbeen brak en in het ziekenhuis in Dordrecht een langdurige operatie heeft moeten ondergaan. De leden van mc Flardinga wensen Theo een voorspoedig en algeheel herstel toe en we hopen hem snel weer terug te zien tijdens de clubavonden. Voor de rest was het weer een geslaagd weekeinde en we wachten af wat Peter voor volgend jaar uit zijn hoge hoed gaat toveren. De hoge hoed heeft hij al opgehad en daar zijn de nodige foto’s van gemaakt. Peter, bedankt voor je organisatie talent.

Een paar ritten geleden stond de rit Werkendam en verder op de kalender, maar daar was toen weinig animo voor, waardoor deze rit gecanceld werd. Ook de daarop volgende ritten gingen niet door, omdat er niemand interesse had. Misschien zou een van de laatste ritten toch nog door kunnen gaan, reden waarom Werkendam en verder maar weer werd afgestoft, te meer om dat hij al een keer op de agenda had gestaan. Vier personen, Aad, Bert, Marcel en ik hadden te kennen gegeven te gaan rijden, een aantal had andere plannen en uiteindelijk zouden Ferenc en Nico nog aanschuiven bij het vertrek. Dus met 6 man op stap naar de Kop van t Land om daar de pont naar Werkendam te nemen en vervolgens de Biesbosch helemaal te doorkruisen. Prachtige omgeving met voldoende bochten. Na Werkendam volgde Sleeuwijk, Woudrichem, Rijswijk en Giesen om in de buurt van Veen de koffiestop te houden. Na de koffie Wijk en Aalburg, Nederhemert-Noord, Wellsend en Gameren en aan bochten geen gebrek. Lekker rustig toeren en genieten van de omgeving. Helaas lag een stukje A-2 op de route, maar dat was maar van korte duur, want bij Beesd werd de Linge gevolgd om vlak voor Leerdam richting Kedichem en Arkel te toeren. Bij Arkel liep de route door de Alblasserwaard richting de pont naar Schoonhoven, maar bij de pont ging het links af langs de Lek tot aan Ablasserdam, waar de route eindigde en richting huiswaarts gereden werd. Al met al een hele mooie route van 230 km, die zeker voor herhaling vatbaar is.

Woensdag 15 juni geen clubavond, maar weer eens een ouderwetse avondrit. Dit gebeurde in het verleden vaker, maar door corona, slecht weer of andere oorzaken heeft de avondrit een tijdje in het verdomhoekje gezeten. Maar dit jaar stond hij weer op de kalender en gelukkig wilde het weer mee werken. Omdat de route wat te lang bleek te zijn voor een avondrit (je wilt tenslotte niet om middernacht thuiskomen) had Jos de rit behoorlijk ingekort tot een rit van ongeveer 65 km. 8 mannen en twee vrouwen stonden bij de Mac klaar en via de Maassluisedijk ging het naar Maasdijk en Schipluiden. Tempo was aangenaam, zodat iedereen goed kon volgen. Via de zuidkant van Den Haag ging het verder, maar voor Kijkduin sloegen we links af en ging het richting ’s Gravesande om een koffieadres op te zoeken, anders zouden we om 20.00 uur al weer thuis geweest zijn. Dat koffieadres vonden we aan het weggetje dat vroeger leidde naar het FKK (Freies Körper Kultur), het Duits voor naaktstrand. En als ik vroeger naar Hoek van Holland reed, zag ik wel dat een bord wees naar dat strand, maar ik heb altijd mijn “nieuwgierigheid” kunnen bedwingen en ben nooit rechtdoor gereden. Of dat naaktstrand nog bestaat, weet ik niet. De vloeibare consumpties gingen er vlot in (bedankt FJ) en na verloop van tijd werden de motoren weer beklommen en ging het via het centrum van Hoek van Holland en de tuinderijen van Maasdijk huiswaarts. Al met al weer een leuke onderbreking van de clubavond in het clubhuis en hopelijk volgend jaar weer. De komende rit voor zondag rijd ik niet mee, want de maandag daarop ga ik met een aantal gelijkgestemden een midweek naar Hotel Maas.

Zondag 22 mei beloofde schitterend motorweer te worden en dat dachten FJ, Marcel, Siem, Hans B, Ferenc, Nico, Henk, Hans F en ondergetekende ook en verzamelden we ons om 10.00 uur bij de Mac. FJ had zich opgeworpen als vooroprijder en hij besloot om de route tegendraads te gaan rijden. Dat hield in, dat ik mijn Garmin maar op de kaartstand heb gezet en ik op het richtingsgevoel van FJ vertrouwde. Stukje snelweg naar het Hellegatsplein en dan binnendoor naar Standaarbuiten, om Oudenbosch heen, naar Hoeven en Sprundel. Aanvankelijk was het rustig op de weg, maar je rijdt wel in het westelijk deel van Noord-Brabant en dan weet je dat je veel wielrijders, al dan niet in clubverband, zult tegen komen. Maar we reden elkaar niet in de weg en was het aangenaam toeren. Na 100 kilometer werd de koffie genuttigd bij brasserie/pannenkoekenhuis Dennenlucht, vlak onder Breda. We waren net op tijd, want bijna alles was al gereserveerd. Na de koffie ging het via Ulvenhout, Bavel en Dorst verder en in de buurt van Den Hout moesten we toch een paar keer van het gas af, omdat in die buurt een lokale wielerronde werd gehouden van kennelijk een hoog amateurgehalte. Kruisingen, dwarswegen, in-/uitritten werden bewaakt door verkeersregelaars, die bepaalden naar welke richting en wanneer je door mocht rijden. De wielrijders werden vooraf gegaan door een flink aantal politiemotoren en gevolgd door een indrukwekkende stoet volgwagens met reservefietsen. We zouden de renners een paar keer tegen komen en in Den Hout was de ravitaillering en stonden de verzorgers met de bidons en lagen en zaten de familieleden van de renners in het zonnetje. Via Oosterhout ging het naar Drimmelen en we zouden ook nog twee keer een hele grote groep Harley rijders tegenkomen. Ik heb ze niet geteld maar het waren er zeker meer dan 80. Na Drimmelen werd de A-16 opgezocht om daarna richting huis te gaan. Iedereen was op tijd thuis om eventueel Max aan te moedigen, het was weer een geslaagde dag geweest en over twee weken de volgende rit.

Peet

Heerle, in de zuid west hoek van Noord Brabant, dat was het doel van deze rit. Al vaker geweest, soms een keer tegen de route in en dan is het net of de route helemaal nieuw is. Frank Jos, Bert, Hans F, Hans vd B, Theo, Ferencc, Nico, Marcel en ondergetekende waren bij de aftrap en er werd besloten om pas na de Moerdijk brug de route op te pakken, want zo opwindend is de omgeving van Barendrecht met zijn rotondes en woonerven niet. FJ nam de club op sleeptouw en via Prinsenbeek, Sprundel en langs Etten Leur naar Zundert, Achtmaal en Wernhout. Even buiten Schijf werd halt gehouden voor de koffie en toen hadden we er iets meer dan 100 km. onder de wielen laten doordraaien. Je kon wel merken dat in Brabant het fietstoerisme veel beoefenaars heeft, maar we reden elkaar niet in de weg. Wel werd het een klus om door het Belgische Nieuwmoer te komen, want daar werd een wielerkoers georganiseerd en dan moet alles wijken. Letterlijk bij elke kruising werd een official en een hek neergezet om te voorkomen, dat er een onverlaat op het parcours zou komen. Essen,
Huijbergen, Ossendrecht, Woensdrecht en door naar Wouwse Plantage, ondertussen je vergapend aan de mooie villa’s en optrekjes. Leuke dorpen, waar het mij plezierig wonen lijkt. Er werd nog even een stop gemaakt om te overleggen of er wel of niet iets gedronken moest worden, maar een ieder gaf er de voorkeur aan om door te rijden. Dan maar richting Dinteloord en naar het laatste stukje grote weg vanaf het Hellegatsplein. Rond 15.00 uur waren de meesten toch wel in de buurt van hun eigen onderkomen en was er ongeveer 240 kilometer weggereden. Leuke club, overzichtelijk en gewoon zoals het een toertocht betaamt, lekker op het gemak. Peet

Rit 2 stond op de kalender en ik was benieuwd hoeveel mensen er zouden meerijden, te meer omdat in de nacht de zomertijd was ingegaan en dat geeft wel eens bij mensen problemen. Maar 9 clubleden hadden de wekker toch goed ingesteld, zodat we met een overzichtelijke ploeg konden vertrekken. Besloten werd om Zandvoort en Haarlem maar niet aan te doen, omdat het daar wel eens heel druk kon worden. We zouden ruim onder Haarlem blijven en FJ zou de club leiden. Binnendoor langs Zoetermeer en in de buurt van Rijpwetering werd na een uurtje toeren de koffie opgezocht. Leuke zaak en druk met toer renners en met lief en voorkomend personeel. Vervolgens naar Aalsmeer en in Uithoorn was het even zoeken geblazen, omdat het centrum helemaal op de schop lag. Even een stukje gesloten verklaring nemen en konden we de route weer oppakken. In het “arbeidersdorp” Vinkeveen werd nog even de lunch genuttigd, maar je kon wel merken dat we aan de Goudkust van Nederland waren, want de prijzen waren navenant. Via hele smalle weggetjes, zo breed als mijn eetkamertafel, ging het naar Kockengen, Kanis en Woerden. Langs de Reeuwijkse Plassen naar Gouda en Moordrecht.
FJ leidde zijn volgelingen met verve, nergens werd de maximum snelheid overschreden en na ongeveer 180 kilometers op de teller kon de Honda gaan uitrusten. Het was weer een mooie dag geweest met een gezellige club mensen