Op 21 april stond de rit rondje Utrecht op het programma, een rit van iets meer dan 250 kilometer. Daardoor was het vertrek om 09.00 uur en ik was benieuwd hoeveel leden deze rit wilden gaan rijden. Want voor sommigen is 09.00 uur toch iets te vroeg van het goede. Ook had het in de nacht behoorlijk geregend en kennelijk had een aantal gedacht dat het bed een betere plek was dan op de motor. Uiteindelijk zouden FJ, Hans F, Henk, Han, Siem en ondergetekende bij Mc Donalds klaar staan. Ik had al gemaild dat de route aangepast was, omdat het begin door het centrum van Rotterdam zou lopen. De Algerabrug zou het begin van de route gaan worden. Maar ja…als je als vooroprijder even niet oplet, rij je opeens op de van Brienenoordbrug en ik weet zeker, dat de verbazing achter mij groot was. Maar ik wist dat de route eigenlijk zou eindigen bij H.I. Ambacht en daar kon ik de route oppikken, hetzij dat we de route in omgekeerde route zouden gaan rijden. Achteraf hoorden we, dat Rene bij de Algerabrug heeft staan wachten en dat hij uiteindelijk in arren moede de rit in zijn eentje heeft gereden. Hij liet later weten, dat hij ons onderweg in de buurt van Doorn/Austerlitz was tegengekomen. Duizend maal excuses Rene. Maar al goed, via Bleskensgraaaf, Ottoland naar de Lekdijk om in Vianen bij vd Valk aan de koffie te gaan. Was wel nodig, het was fris en de blazen stonden op knappen. Na de koffie via Houten, over de dijk naar Wijk bij Duurstede. Via Langbroek naar Doorn en Austerlitz, langs het militair museum in Soesterberg, Soest en langs paleis Soestdijk. Ondertussen wel zoekend naar een restaurant, of gesloten of vol. Dus maar verder. Hilversum werd aangedaan en in ’s Graveland vonden we een bistro, waar de lunch werd gebruikt. Na de lunch werd besloten om linea recta naar huis te rijden en na 225 km. kon de motor gaan uitrusten. Ondanks de fout in het begin, is het toch nog een leuke rit en een mooie toerdag geworden. Nog een keer mijn excuses aanbiedend aan Rene en volgende rit probeer ik het wel goed te doen, of er moet een andere vooroprijder opstaan.
Een aantal weken was er een geslaagde snertavond bij de mc Flardinga, waarvoor genoeg animo was geweest. Daarvoor was al besloten, dat er in april nog een clubavond zou volgen met een “smakelijk karakter”, namelijk een Bratwurstabend. De verwachting was dat ook voor die avond de belangstelling net zo groot zou zijn als bij de snertavond, maar dat bleek niet zo te zijn. Er was op voorhand geschat dat het aantal deelnemers ongeveer gelijk zou zijn als bij de snertavond. Er waren iets meer dan 20 personen, die zich hadden opgegeven, maar dat aantal mocht de pret niet drukken. Clublid en slager Nico zorgde voor de nodige Bratwursten en voldoende broodjes, currysaus en mosterd werden ingeslagen. Iedereen zou minstens 2 broodjes weg kunnen werken. We mochten gebruik maken van de faciliteiten van de vtv Zuidbuurt, waarvoor nog de hartelijke dank. Ook mogen we hierin barman Appie niet vergeten, die de nodige steun verleende. De plaat werd op temperatuur gebracht en ingeoliëd en de worsten begonnen aan hun eindbestemming. Na de eerste ronde bleek al gauw, dat bij sommigen een tweede broodje iets te veel van het goede was en moest er even geleurd worden. Uiteindelijk bleef een klein aantal broodjes en worst over. Die vonden hun plek in de vrieskast van de vtv Zuidbuurt, waar ze er wel raad mee zullen weten. Als het gezellig is, vliegt de tijd en al snel was er het klokje van gehoorzaamheid en konden we terugzien op een gslaagde clubavond. Namens het bestuur bedankt voor de aanwezigheid en nu maar hopen, dat het weer wil gaan meewerken om de toertochten te kunnen gaan rijden, want tot nu toe is het heel magertjes wat dat betreft.
Zondag 7 april was de eerste echte toerdag voor de mc Flardinga, nadat door regen en slecht weer de openingsrit was uitgevallen. Volgens de volgorde van de toerkalender stond nu de rit naar het land van Heusden en Altena gepland. Maar sommigen hadden toch een andere kijk op de kalender, waardoor voor hen niet echt duidelijk werd welke rit gereden zou worden. Het weer beloofde mee te gaan werken en uiteindelijk zouden 15 clubleden de rit gaan maken. En er was een gastrijder bij. Hij was een aantal jaren terug nog motoragent en heeft toen de rit begeleid tijdens de crematie/begrafenis van Aart Nieman. Onlangs met pensioen gegaan, maar het motor gevoel bleef knagen en heeft bij Motoport Rockanje een Kawasaki gekocht en wilde wel eens in een groep een tochtje meemaken. Volgens mij heeft hij het naar zijn zin gehad. Erna, Ronald en Rene stonden te wachten bij de benzinepomp bij H.I. Ambacht en sloten aan. De rit voerde richting Gorinchem en Sleewijk, Andel, Giessen, over een mooie bochtige dijk naar Veen en vervolgens naar Heusden. Dwars door de vestingstad Heusden, alwaar het net leek of de rit Parijs-Roubaix reden, allemaal klinkers en de nieren kregen het aardig te verduren. Gelukkig was het wegdek droog, want als het nat zou zijn geweest… Moet er niet aan denken. Via Haarsteeg en Drunen ging het naar Nieuwkuyk waar we aan de koffie gingen bij de Emma molen. Na de koffie naar Helvoirt, Biezenmortel naar Udendhout en Loon op Zand. Doordat een weg was afgesloten moesten we even zoeken en bij het dorpje De Moer gaf mijn Garmin aan dat er een restaurant zat aan te komen. Dus gestopt, maar wat bleek. Het was een vergadercentrum/groepsaccomodatie, waar een familie uit Amsterdam een familie weekeinde had georganiseerd. Die mensen waren zo vriendelijk om voor ons koffie/thee te gaan zetten met daarbij een versnapering in de vorm van zelfgemaakte cake en koeken. Uiteraard werd dit door ons geappricieerd en nadat we een kleine financiele bijdrage (had echt niet van hen gehoeven) hadden afgegeven, vervolgden wij onze weg. Familie uit Amsterdam, nogmaals bedankt. Bij Waspik vervolgden wij onze weg via de grote weg naar Vlaardingen/Schiedam/Maassluis. Eigenlijk liep de originele route zo niet, want we zouden pas bij Moerdijk op de A-16 aansluiten, maar eerlijkheidshalve moet ik bekennen, dat ik ook nog een stukje wielrennen Parijs-Roubaix wilde meemaken. Sorry voor mijn egoïsme (hahaha). Al met al een geslaagde eerste tocht met 16 deelnemers. Op naar de volgende tocht en hou maar gewoon de toeragenda aan, dan komt alles in orde.
Op zondag 24 maart begint het toerseizoen. Maar ivm afsluiting Benelux tunnel van zuid naar noord vervalt de openingsrit en is dit in de toerkalender aangepast met een nieuwe rit nr 1. In de toerkalender hebben we rit 1 en rit 6 omgewisseld. Er is nu gekozen voor een rit richting de plassen. Het is een rit van 220 km en start om 10.00 uur.
Omdat de mc Flardinga er financieel goed bij staat, opperde de penningmeester Bert om wat geld uit te geven aan iets wat niet met motorrijden te maken had, maar waar familie leden ook iets aan zouden kunnen hebben. Wat te denken van een heuse snert avond? Dat idee vond gehoor en aldus werd besloten de club avond van 7 februari om te vormen naar een avond met erwtensoep, roggebrood met katenspek en stokbrood met kruidenboter. Slager Nico zou voor de soep en aankleding zorgen, soepkommen, lepels, servetten en bordjes werden ingeslagen en de inschrijving werd geopend. Ongeveer 25 personen gaven zich op en Nico kon met dit aantal aan de slag. En gezegd mag worden, hij heeft zich heel goed van zijn taak gekweten, want de soep stond als een huis, met andere woorden, lekker dik met vol op worst en smaakte voortreffelijk. Ik dacht dat er voldoende zou zijn, maar de bodems van de pannen kwamen al gauw in zicht en dat was jammer voor Rene, Diana en Siem, want die waren wat aan de late kant (o.a. file) en moesten zich tevreden stellen met de laatste restjes. Dat was eigenlijk een minpuntje. Maar verder was het een geslaagde en gezellige avond. Over een aantal weken zal er een braatworst/hotdog-avond worden georganiseerd en ik hoop, dat de opkomst hetzelfde, dan wel hoger zal zijn.
Tussen 24 september en 22 oktober was er op 8 oktober geen rit gepland, misschien was niemand op het idee gekomen om een rit te maken en die op de kalender te zetten. Toch was er kennelijk behoefte aan een rit, want het zou toch een droge zondag gaan worden. Via de groepsapp werd gevraagd wie er eventueel interesse zou hebben en dat zou ook weer een rit “follow the leader” gaan worden. Hans F. Hans B. en Rene hadden er wel zin om Nederland weer eens vanaf de motor te bekijken. Rene zeker, want die moest met zijn hagelnieuwe Kawasaki kilometers gaan maken om de eerste beurt te laten ondergaan. Bij vertrek stonden Erna en Ronald al te wachten en ook Nico schoof aan. Afgesproken was dat we Rene bij Moordrecht zouden oppikken, omdat de route via Moordrecht zou gaan lopen. Meteen na het vertrek had mijn Garmin hele andere ideeën en wilde mij door de Beneluxtunnel sturen. Maar omdat ik de rit zelf een aantal maanden gemaakt en gereden had, moest het nu via mijn lange termijn geheugen gebeuren en zo waar, mijn grijze massa werkt nog steeds prima. Rene werd opgepikt en konden we eerst nog even zijn nieuwe speeltje bewonderen. Via Moordrecht en Gouda ging het naar Oudewater en toen binnendoor naar Polsbroekerdam en Benschop. Lekker rustig, soms lange, rechte wegen en uiteindelijk kwamen we op de Lekdijk naar Nieuwegein terecht. En daar is het lekker sturen. Even een stukje snelweg naar Houten en door naar het volgende stukje Lekdijk naar Wijk bij Duurstede. In de Middeleeuwen bekend als Dorestad, maar dat werd toen door de Vikingen geplunderd en met de grond gelijk gemaakt. Niets herinnderde ons aan de plunderingen, maar het werd wel tijd voor een bak koffe, al dan niet met appeltaart. Rene klaagde over zijn zitvlak, want het zadel van zijn nieuwe motor was wat zachter dan die van zijn oude fiets. Na de koffie ging het naar de A-27 en daar haakten Nico, Hans F en Hans B af ivm gemaakte afspraken. Erna, Ronald, Rene en ik maakten de route wel af, want die zou via Vianen en Lexmond langs de Lek naar Kinderdijk lopen. Op de dijk viel het aantal motorrijders wel mee, ze waren er wel, maar niet echt in grote getalen. Kinderdijk was natuurlijk wel weer een toeristen trekpleister met de nodige bezoekers. Na Alblasserdam namen Erna en Ronald hun route huiswaarts via Zwijndrecht en Rene ging via de Brienenoordbrug richting Nieuwerkerk. Ik ging via de A-15 richting huis en kon ik rond 14.00 uur na 200 gereden kilometers mijn maatje in de garage stallen. Het weer was prima geweest, niet te koud en ik had weer een leuke dag achter de rug. Op 22 oktober staat de volgende rit op de kalender. Daar zal ik niet bij zijn, want mijn oudste zoon wordt 52 jaar die dag. Hij vindt dat hij oud wordt, maar dan zal ik maar niks zeggen.
Op zondag 1 oktober stond er niets gepland op de toerkalender. Peter opperde toen of er mogelijk interesse was om een rit er tussendoor te prakken, te meer omdat het een mooie zondag zou gaan worden. En wie weet wat de weergoden de komende maanden in petto hebben. De animo was niet super, maar uiteindelijk zouden Peter, Marcel, Nico, Hans F en ik toch gaan genieten van een mooie en niet al te lange tocht. Ik had, dacht ik, een aardige rit in mijn “toverdoos” gestopt en die zou richting Drimmelen en Geertruidenberg gaan. Maar daarvoor moesten we eerst een stuk A-16 pakken om na de Moerdijkbrug de binnenlanden in te trekken. Mooie polderwegen, wel wat wielrijders op de weg. Maar ook die wilden van het mooie weer genieten. Met een rustige snelheid reden we naar Lage Zwaluwe en vandaar naar Drimmelen. Langs de Amercentrale en Geertruidenberg en daarna moesten we een stukje snelweg en de brug bij Keizersveer pakken, om in Hank aan de koffie te gaan bij een mooie uitspanning. Toen door de polders richting Werkendam, maar Garmin vertelde op zeker moment dat we rechtdoor moesten, maar dat bleek een eigen weg te zijn en doodlopend. Dus even je verstand en richtinggevoel gebruiken om weer op de route te komen, richting Werkendam. Stukje snelweg en de brug over bij Gorinchem. Daarna richting Schoonhoven aanhouden, om uiteindelijk de afslag naar Ottoland te nemen. Door naar Bleskensgraaf en langs de rivier de Alblas met zijn vele bochten naar Oud Alblas. Dat was echt genieten, snelheid niet boven het maximum van soms 30 km. en dan weer 60 km. Onderweg op de route nog even een vloeibare versnapering genomen om daarna via H.I. Ambacht naar Zwijndrecht te toeren. We kwamen op bekender terrein en via Groote Lindt ging het naar Barendrecht en Rhoon om langs het Kasteel naar de A-15 te rijden en zo naar huis. Het was een kortere rit als normaal, maar het mocht de pret niet drukken. Echte typische Hollandse vergezichten kunnen aanschouwen met polders en molens, schitterende villa’s en kapitale boerderijen. Nederland op zijn mooist. Er zijn nog maar een paar weekeinden gepland voor het seizoen, echter de herfst komt er in rap tempo aan, dus het al of niet rijden van een rit is natuurlijk afhankelijk van het weer.
In 1973 vond een aantal motorrijders in Vlaardingen, dat er een motorclub moest komen en plaatste daartoe in een aantal regiobladen een oproep om een dergelijke club op te richten. Volgens de geschiedenis meldden 15 enthousiastelingen zich aan en de geboorte van de mc Flardinga was een feit. Er werd een bestuur gevormd en statuten opgesteld en het aantal leden groeide gestaag. Doel van de club was o.a. clubritten organiseren, met elkaar op vakantie gaan en nog meer activiteiten op motor gebied. Aanvankelijk was er nog geen officieel clubgebouw en kwam men bij elkaar in de plaatselijke horeca, maar op zeker moment kreeg men onderdak bij de volkstuinders in de Broekpolder en kon men om de twee weken op woensdagavond bij elkaar komen. Tot een aantal jaren terug de mc Flardinga zich niet meer kon vinden in de opstelling van het bestuur van de tuindesvereniging en op zoek ging naar een andere lokatie. En die werd gevonden bij de vtv de Zuidbuurt, maar daarover straks meer.
Na 50 jaar bestaat de mc Flardinga nog steeds, worden er in de zomer om de twee weken toerritten georganiseerd, is er elk jaar een club vakantie naar het buitenland en elke twee weken op woensdagavond een clubavond. Dus…50 jaar is niet niks en uiteraard reden voor een feestje en dat werd op zaterdag 9 september gevierd bij de vtv de Zuidbuurt. Via..via.. (o.a. Facebook, oude adressen en oude telefoonnummers) ging men op zoek naar oud leden, want die hoorden er natuurlijk bij te zijn. Uiteindelijk zouden er 85 (oud-) leden reageren en aanwezig zijn bij de feestelijke happening met BBQ. Slager Verduin uit Maassluis zou alles voor de BBQ regelen, het vlees, de salades en de BBQ’s en zoals altijd, het was weer perfect en zeer smakelijk.
Op zaterdag 9 september, onder een stralende zon en tropische temperaturen, werd door Jan, Bert, Aad en ondergetekende het terrein voor het feest in orde gemaakt. Partytent werd opgezet, tafels, stoelen en parasols opgesteld en er werd een plek ingeruimd voor de muziek, die verzogd zou gaan worden door Leo IJdo, zeer bekend als nachtburgemeester in uitgaand Vlaardingen. En ik moet zeggen, die man had een uistekende repertoire in zijn draaidoos, wat zeer goed uitpakte bij de gemiddelde leeftijd van de deelnemers. Chapeau…
Vanaf 16.00 uur druppelden de deelnemers binnen, even de naam afvinken en consumptiebonnen uitdelen en het handjes schudden kon beginnen. Op zeker moment nam de huidige voorzitter Frank Jos het woord en bedankte iedereen voor zijn/haar aanwezigheid en stond even stil bij 50 jaar mc Flardinga. Daarna nam de echte burgemeester van Vlaardingen het woord en hij vertelde, als motorrijder zelf, wat voor plezier het kon geven om lekker met je kop in de wind je sores even te vergeten. Hij wenste de club alle goeds toe en de leden vooral veilige kilometers.
Toen kreeg de voorzitter van de vtv Zuidbuurt Gilles Pappers het woord en die vertelde hoe de mc Flardinga een plekje had gekregen bij de volkstuinders. Het bestuur had een brief ontvangen van mc Flardinga, dat niet meer tevreden was bij de huidige lokatie en of er geen plek was om bij volkstuinders aan te schuiven. Gilles was toen met mede bestuurslid Theo op een avond zomaar binnen gelopen bij de toenmalige lokatie en zij hadden zich verbaasd over de rust en gezelligheid bij de motorrijders. Het mooie op die avond was ook, dat Gilles en ik jaren lang in onze jeugd echte buurjongetjes van elkaar waren geweest en met elkaar hadden gespeeld en gevoetbald. Toen bleek dat we elkaar bijna 60 jaar niet hadden gezien. Eigenlijk kon het niet meer stuk, alleen moesten de leden van de vtv Zuidbuurt nog wel toestemming geven. Aanvankelijk waren sommige leden sceptisch, want motorclubs in Nederland, was dat niet Sodom en Gomorra? Ook vond iemand dat de club doorlicht moest worden bij het Openbaar Ministerie, maar uiteindelijk kreeg de mc Flardinga onderdak bij de vtv de Zuidbuurt en ik mag wel zeggen, we voelen ons daar kind aan huis. Alle medewerking die nodig was, werd gegeven en de mc Flardinga hoopt nog jaren lang gebruik te mogen maken van de faciliteiten vij de volkstuinders.
Bert en Jan fungeerden weer als meester BBQ-ers en voorzagen de mensen van de sate’s, hamburgers en worsten en men kon zich te goed doen aan de salades (heel lekker) en stokbroden. Voldoende voor iedereen en soms moest men even geduld hebben en in de rij staan, maar als het gezellig is, is dat geen probleem.
De organisatie had aan het einde nog een verrassing in petto, namelijk op zeker moment kwam Wilco van Capo IJs met zijn ijskarretjes de feestvreugde nog even verhogen en dat bleek een schot in de roos. Lekker een paar bolletjes ijs, al dan niet met slagroom, bij deze temperaturen werd zeer gewaardeerd door de deelnemers.
Zoals altijd, na een gezellig samenzijn, is er ook een einde en met behulp van wat mensen blijkt dat het afbreken sneller gaat dan het opbouwen. Sommigen bleven nog even “napraten”.
Al met al kan ik zeggen, dat dit feestje/reünie van het 50-jarig bestaan van de mc Flardinga een bijzonder geslaagde gebeurtenis is geweest, waar we als bestuur en organisatie met veel genoegen op terug kunnen kijken. Op naar de 60?
