Traditioneel is de laatste rit van de mc Flardinga de zogenaamde Pannenkoekenrit, zijnde de afsluiting van het toerseizoen. De bedoeling is dat er onderweg een restaurant wordt aangedaan, alwaar genoten gaat worden van een pannenkoek. Je hoopt natuurlijk ook, dat het weer op zo’n dag wil meewerken, omdat bij de vorige rit het zulk slecht weer was, dat er niemand was komen opdagen. Maar het KNMI had redelijk weer voorspeld, dus stonden er een 15-tal deelnemers bij het vertrek. Eigenlijk had ik er iets meer verwacht, omdat het toch de laatste rit zou zijn. De rit zou gaan via een paar bekende wegen in de richting van Zoetermeer en Waddinxveen. Zwammerdam werd aangedaan en langs het riviertje de Meije ging het naar Zegveld en Woerden. In het dorpje Meije stak plotseling een jong katje de weg over, maar dat haalde de overkant niet, want het werd aangereden door een man van ons clubje. Een smet op een toch wel voorspoedige en leuke rit. De koffiestop werd gehouden bij het vd Valk restaurant in Vianen en daar haakte Frank Jos, die als gids/vooroprijder optrad, af ivm verplichtingen thuis. Daarna zou ik het stokje van hem overnemen. Peter vertelde na de koffie, dat het pannenkoekenrestaurant op ongeveer een half uur rijden zou zijn en dan verwacht je dan ook, dat het restaurant op of langs de route zou liggen. Maar niets was minder waar en geen restaurant te bekennen, waar pannenkoeken geserveerd werden.De tocht ging verder langs de Lek en door een stukje Betuwe, door dorpjes als Rhenoy, Acquoy, Gellicum en over prachtige dijkwegen. Maar nog steeds geen pannenkoekenrestaurant. Het vervelende was ook, dat we geen andere restaurants tegen kwamen, ondanks het feit dat mijn Garmin vertelde, dat we ter hoogte van een restaurant zouden moeten rijden. Of het was gesloopt of niets wees op een restaurant, kennelijk was de Garmin in de war, maar ik had toch de laatste nieuwe bij Waypoint gekocht en de updates waren ook up to date. En als je dan verder rijdt door de Alblasserwaard, waar Gods woord nog heilig is en er bijna geen sterveling op de weg loopt of rijdt, blijken ook de restaurants voor een bak koffie ook nog dicht te zijn. Dus reden we maar verder en werd er ter hoogte van Alblasserdam nog even overlegd hoe verder te gaan. Maar de meesten gaven er de voorkeur aan om maar naar huis te gaan, omdat het ongeveer 15 minuten rijden was. Helaas heeft de Pannenkoekenrit zijn naam niet waar gemaakt, maar ondanks dat, was het een mooie rit geworden. Kijken wat het volgende seizoen gaat brengen.
Peet