Mc Flardinga

Tussen 24 september en 22 oktober was er op  8 oktober geen rit gepland, misschien was niemand op het idee gekomen om een rit te maken en die op de kalender te zetten. Toch was er kennelijk behoefte aan een rit, want het zou toch een droge zondag gaan worden. Via de groepsapp werd gevraagd wie er eventueel interesse zou hebben en dat zou ook weer een rit “follow the leader” gaan worden. Hans F. Hans B. en Rene hadden er wel zin om Nederland weer eens vanaf de motor te bekijken. Rene zeker, want die moest met zijn hagelnieuwe Kawasaki kilometers gaan maken om de eerste beurt te laten ondergaan. Bij vertrek stonden Erna en Ronald al te wachten en ook Nico schoof aan. Afgesproken was dat we Rene bij Moordrecht zouden oppikken, omdat de route via Moordrecht zou gaan lopen. Meteen na het vertrek had mijn Garmin hele andere ideeën en wilde mij door de Beneluxtunnel sturen. Maar omdat ik de rit zelf een aantal maanden gemaakt en gereden had, moest het nu via mijn lange termijn geheugen gebeuren en zo waar, mijn grijze massa werkt nog steeds prima. Rene werd opgepikt en konden we eerst nog even zijn nieuwe speeltje bewonderen. Via Moordrecht en Gouda ging het naar Oudewater en toen binnendoor naar Polsbroekerdam en Benschop. Lekker rustig, soms lange, rechte wegen en uiteindelijk kwamen we op de Lekdijk naar Nieuwegein terecht. En daar is het lekker sturen. Even een stukje snelweg naar Houten en door naar het volgende stukje Lekdijk naar Wijk bij Duurstede. In de Middeleeuwen bekend als Dorestad, maar dat werd toen door de Vikingen geplunderd en met de grond gelijk gemaakt. Niets herinnderde ons aan de plunderingen, maar het werd wel tijd voor een bak koffe, al dan niet met appeltaart. Rene klaagde over zijn zitvlak, want het zadel van zijn nieuwe motor was wat zachter dan die van zijn oude fiets. Na de koffie ging het naar de A-27 en daar haakten Nico, Hans F en Hans B af ivm gemaakte afspraken. Erna, Ronald, Rene en ik maakten de route wel af, want die zou via Vianen en Lexmond langs de Lek naar Kinderdijk lopen. Op de dijk viel het aantal motorrijders wel mee, ze waren er wel, maar niet echt in grote getalen. Kinderdijk was natuurlijk wel weer een toeristen trekpleister met de nodige bezoekers. Na Alblasserdam namen Erna en Ronald hun route huiswaarts via Zwijndrecht en Rene ging via de Brienenoordbrug richting Nieuwerkerk. Ik ging via de A-15 richting huis en kon ik rond 14.00 uur na 200 gereden kilometers mijn maatje in de garage stallen. Het weer was prima  geweest, niet te koud en ik had weer een leuke dag achter de rug. Op 22 oktober staat de volgende rit op de kalender. Daar zal ik niet bij zijn, want mijn oudste zoon wordt 52 jaar die dag. Hij vindt dat hij oud wordt, maar dan zal ik maar niks zeggen.

Groeten

Peet

Op zondag 1 oktober stond er niets gepland op de toerkalender. Peter opperde toen of er mogelijk interesse was om een rit er tussendoor te prakken, te meer omdat het een mooie zondag zou gaan worden. En wie weet wat de weergoden de komende maanden in petto hebben. De animo was niet super, maar uiteindelijk zouden Peter, Marcel, Nico, Hans F en ik toch gaan genieten van een mooie en niet al te lange tocht. Ik had, dacht ik,  een aardige rit in mijn “toverdoos” gestopt en die zou richting Drimmelen en Geertruidenberg gaan. Maar daarvoor moesten we eerst een stuk A-16 pakken om na de Moerdijkbrug de binnenlanden in te trekken. Mooie polderwegen, wel wat wielrijders op de weg. Maar ook die wilden van het mooie weer genieten. Met een rustige snelheid reden we naar Lage Zwaluwe en vandaar naar Drimmelen. Langs de Amercentrale en Geertruidenberg en daarna moesten we een stukje snelweg en de brug bij Keizersveer pakken, om in Hank aan de koffie te gaan bij een mooie uitspanning. Toen door de polders richting Werkendam, maar Garmin vertelde op zeker moment dat we rechtdoor moesten, maar dat bleek een eigen weg te zijn en doodlopend. Dus even je verstand en richtinggevoel gebruiken om weer op de route te komen, richting Werkendam. Stukje snelweg en de brug over bij Gorinchem. Daarna richting Schoonhoven aanhouden, om uiteindelijk de afslag naar Ottoland te nemen. Door naar Bleskensgraaf en langs de rivier de Alblas met zijn vele bochten naar Oud Alblas. Dat was echt genieten, snelheid niet boven het maximum van soms 30 km. en dan weer 60 km. Onderweg op de route nog even een vloeibare versnapering genomen om daarna via H.I. Ambacht naar Zwijndrecht te toeren. We kwamen op bekender terrein en via Groote Lindt ging het naar Barendrecht en Rhoon om langs het Kasteel naar de A-15 te rijden en zo naar huis. Het was een kortere rit als normaal, maar het mocht de pret niet drukken. Echte typische Hollandse vergezichten kunnen aanschouwen met polders en molens, schitterende villa’s en kapitale boerderijen. Nederland op zijn mooist.  Er zijn nog maar een paar weekeinden gepland voor het seizoen, echter de herfst komt er in rap tempo aan, dus het al of niet rijden van een rit is natuurlijk afhankelijk van het weer.

Peet

In 1973 vond een aantal motorrijders in Vlaardingen, dat er een motorclub moest komen en plaatste daartoe in een aantal regiobladen een oproep om een dergelijke club op te richten. Volgens de geschiedenis meldden  15 enthousiastelingen zich aan en de geboorte van de mc Flardinga was een feit. Er werd een bestuur gevormd en statuten opgesteld en het aantal leden groeide gestaag. Doel van de club was o.a. clubritten organiseren, met elkaar op vakantie gaan en nog meer activiteiten op motor gebied. Aanvankelijk was er nog geen officieel clubgebouw en kwam men bij elkaar in de plaatselijke horeca, maar op zeker moment kreeg men onderdak bij de volkstuinders in de Broekpolder en kon men om de twee weken op woensdagavond bij elkaar komen. Tot een aantal jaren terug de mc Flardinga zich niet meer kon vinden in de opstelling van het bestuur van de tuindesvereniging en op zoek ging naar een andere lokatie. En die werd gevonden bij de vtv de Zuidbuurt, maar daarover straks meer.

Na 50 jaar bestaat de mc Flardinga nog steeds, worden er in de zomer om de twee weken toerritten georganiseerd, is er elk jaar een club vakantie naar het buitenland en elke twee weken op woensdagavond een clubavond.  Dus…50 jaar is niet niks en uiteraard reden voor een feestje en dat werd op zaterdag 9 september gevierd bij de vtv de Zuidbuurt. Via..via.. (o.a. Facebook, oude adressen en oude telefoonnummers) ging men op zoek naar oud leden, want die hoorden er natuurlijk bij te zijn. Uiteindelijk zouden er 85 (oud-) leden reageren en aanwezig zijn bij de feestelijke happening met BBQ. Slager Verduin uit Maassluis zou alles voor de BBQ regelen, het vlees, de salades en de BBQ’s en zoals altijd, het was weer perfect en zeer smakelijk.

Op zaterdag 9 september, onder een stralende zon en tropische temperaturen, werd door Jan, Bert, Aad en ondergetekende het terrein voor het feest in orde gemaakt. Partytent werd opgezet, tafels, stoelen en parasols opgesteld en er werd een plek ingeruimd voor de muziek, die verzogd zou gaan worden door Leo IJdo, zeer bekend als nachtburgemeester in uitgaand  Vlaardingen. En ik moet zeggen, die man had een uistekende repertoire in zijn draaidoos, wat zeer goed uitpakte bij de gemiddelde leeftijd van de deelnemers. Chapeau…

Vanaf 16.00 uur druppelden de deelnemers binnen, even de naam afvinken en consumptiebonnen uitdelen en het handjes schudden kon beginnen. Op zeker moment nam de huidige voorzitter Frank Jos het woord en bedankte iedereen voor zijn/haar aanwezigheid en stond even stil bij 50 jaar mc Flardinga. Daarna nam de echte burgemeester van Vlaardingen het woord en hij vertelde, als motorrijder zelf, wat voor plezier het kon geven om lekker met je kop in de wind je sores even te vergeten. Hij wenste de club alle goeds toe en de leden vooral veilige kilometers. 

Toen kreeg de voorzitter van de vtv Zuidbuurt Gilles Pappers het woord en die vertelde hoe de mc Flardinga een plekje had gekregen bij de volkstuinders. Het bestuur had een brief ontvangen van mc Flardinga, dat niet meer tevreden was bij de huidige lokatie en of er geen plek was om bij volkstuinders aan te schuiven. Gilles was toen met mede bestuurslid Theo op een avond zomaar binnen gelopen bij de toenmalige lokatie en zij hadden zich verbaasd over de rust en gezelligheid bij de motorrijders. Het mooie op die avond was ook, dat Gilles en ik jaren lang in onze jeugd echte buurjongetjes van elkaar waren geweest en met elkaar hadden gespeeld en gevoetbald. Toen bleek dat we elkaar bijna 60 jaar niet hadden gezien. Eigenlijk kon het niet meer stuk, alleen moesten de leden van de vtv Zuidbuurt nog wel toestemming geven. Aanvankelijk waren sommige leden sceptisch, want motorclubs in Nederland, was dat niet Sodom en Gomorra? Ook vond iemand dat de club doorlicht moest worden bij het Openbaar Ministerie, maar uiteindelijk kreeg de mc Flardinga onderdak bij de vtv de Zuidbuurt en ik mag wel zeggen, we voelen ons daar kind aan huis. Alle medewerking die nodig was, werd gegeven en de mc Flardinga hoopt nog jaren lang gebruik te mogen maken van de faciliteiten vij de volkstuinders.

Bert en Jan fungeerden weer als meester BBQ-ers en voorzagen de mensen van de sate’s, hamburgers en worsten en men kon zich te goed doen aan de salades (heel lekker) en stokbroden. Voldoende voor iedereen en soms moest men even geduld hebben en in de rij staan, maar als het gezellig is, is dat geen probleem.

De organisatie had aan het einde nog een verrassing in petto, namelijk op zeker moment kwam Wilco van Capo IJs met zijn ijskarretjes de feestvreugde nog even verhogen en dat bleek een schot in de roos. Lekker een paar bolletjes ijs, al dan niet met slagroom, bij deze temperaturen werd zeer gewaardeerd door de deelnemers.

Zoals altijd, na een gezellig samenzijn, is er ook een einde en met behulp van wat mensen blijkt dat het afbreken sneller gaat dan het opbouwen. Sommigen bleven nog even “napraten”. 

Al met al kan ik zeggen, dat dit feestje/reünie van het 50-jarig bestaan van de mc Flardinga een bijzonder geslaagde gebeurtenis is geweest, waar we als bestuur en organisatie met veel genoegen op terug kunnen kijken. Op naar de 60?

Peet 

bericht uit groot Vlaardingen 06-sep-2023

Op zondag 20 augustus stond het rondje Gouda op de kalender. De weersverwachting was zodanig, omdat er eindelijk weer eens getoerd kon worden. De zondagen daarvoor waren de weergoden ons niet erg gunstig gezind. Of het regende, of het was zo warm, dat de mussen dood van het dak vielen en ook de vakantieperiode was een oorzaak, dat er weinig animo bij de thuisblijvers was om te gaan rijden. Kort om…het was een tijdje rustig aan het front, zeg maar. Ik hoopte dat er toch nog leden zouden komen opdraven, want zoals gezegd…het beloofde schitterend weer te worden. Frank Jos, Hans F, Hans vd B, Aad O, Henk L, Marcel van O, Frenc V en ondergetekende zouden Gouda en omstreken gaan verkennen. Henk L zou het eerste gedeelte als frontman optreden en Frank Jos zou rond 13.00 uur afhaken, omdat hij rond 13.00 uur elders verwacht werd. Omdat het eerste gedeelte van de route dwars door Rotterdam liep, werd besloten om direct naar het Rivium bij Capelle te rijden om daar de route op te pakken. Via de Algerabrug ging het langs de Lek naar Krimpen om daar het pontje te pakken naar Kinderdijk. Ik verbaasde me erover, dat er op dat tijdstip al heel veel dagjesmensen en toeristen zich aan de molens vergaapten. Ook lag er een enorm rivier cruiseschip langs de kant, dat zijn passagiers had gelost, zodat die op hen gemak de molens en polders konden bezichtigen. Je kon wel merken, dat veel mensen op het einde van vakantieperiode nog even van het zonnetje wilden genieten, want het was behoorlijk druk met wandelaars en fietsers. Via polderweggetjes ging het naar Brandwijk en Groot Ammers en het was weer genieten geblazen van de uitzichten. Langs de Lek naar de pont naar Schoonhoven en na het verlaten van de pont meteen aan de koffie. Na de koffie richting Cabauw en Polsbroekerdam en via een mooie, recht weg naar Polsbroek. Daar zou het langs de Vlist naar Haastrecht gaan, maar Henk vergiste zich en kwam aan de verkeerde kant van de Vlist terecht. Dat was een hele smalle weg, die uiteindelijk in een fiets-/voetpad zou overgaan, met als resulaat….rechtsomkeert. Na Haastrecht ging het soms in een slakkengangetje naar Hekendorp, omdat we achter een camper zaten, waarvan de inzittenden op zoek waren naar een camping. Nadat we die eindelijk voorbij konden, gingen we naar Oudewater. Toen merkten we dat we een oude route reden en ook nog eens contra, want in Oudewater was de weg naar Snelrewaard alleen bestemd voor bewoners en bestemmingsverkeer. Even een kort overleg en besloten werd om via een alternatieve route naar Vlaardingen te rijden. Via Gouda langs de Gouwe naar Waddinxveen en Boskoop, Benthuizen en Zoetermeer, Pijnackker en  Delfgauw naar de A-13 bij Delft en zo naar Vlaardingen. Al met al weer een geslaagde dag en over twee weken zal een gedeelte naar het Sauerland gaan om daar hun kunsten te gaan vertonen. En een week later wordt het 50-jarig bestaan van de mc Flardinga met BBQ gevierd en de verwachtingen zijn daarvoor hoog gespannen.

Peet

Zo halverweg juni, begin juli, als de dagen lang zijn en de zon laat ondergaat, staat de Avondrit op de kalender. Een paar jaar niet doorgegaan, maar de laatste jaren wordt hij weer gereden. De opkomst is meestal goed, zeker als het mooi weer is, Maar vandaag zou de storm Polly, die over het land raasde, wel eens voor een lage opkomst kunnen zorgen. Zeer zware storm, code rood en geel, windstoten, regen, het was afwachten hoe de vlag er ’s avonds zou bij hangen. Op voorhand had ik mij al afgemeld, omdat het wel gezellig en leuk zou moeten blijven. Maar het weer klaarde op en FJ had al gevraagd of er meerijders zouden zijn, want hij was van plan toch te gaan rijden. Hans F, Siem, Aad gaven gehoor aan zijn oproep en ik sloot me er bij aan. Uiteindelijk zouden Henk en Nico de ploeg compleet maken en gingen we voor een ritje van ongeveer 90 km. van start. De rit voerde door Pernis-Dorp naar Rhoon en Poortugaal. Zo dichtbij en nog nooit daar geweest, hartstikke leuk. Vervolgens naar Hoogvliet en dan naar Spijkenisse tot aan de pont naar Zuid-Beijerland. Daar rechts af en door de polder, via leuke bochtige wegen naar Zuidland. We zouden het niet droog houden en de wegen werden nat en dan heb ik het niet echt naar mijn zin. Zeker omdat de zon soms hinderlijk tegen werkte en ik soms op de gok mijn weg vervolgde. Af en toe was het billenknijpen. Oudenhoorn en Abbenbroek werden aangedaan en over het kanaal door Voorne naar Zwartewaal. Ook weer op plekken geweest, die ik nog nooit op de motor heb gereden, heerlijk rustig. Door Zwartewaal naar Spijkenisse en via de grote weg richting huis. Vlak voor de Benelux tunnel werden we op tijd naar de linker tunnelbuis gestuurd, omdat er in de tunnel een aanrijding was geweest, want ik zag al blauwe zwaailichten en aan de andere kant kwam een ambulance tegen de rijrichting de tunnel in rijden. Jammer dat het niet droog is gebleven, maar al met al kunnen we terugkijken op een toch wel leuke tocht. Morgen maar de motor een wasbeurtje geven. Zondag staat er weer een tocht op het programma en het belooft weer een tropische dag te gaan worden. Ik ben benieuwd naar de opkomst.

Peet

Op zondag 28 mei stond rit nummer 5 op de kalender, maar die had voorlopig geen naam, omdat niemand de moeite had genomen om ook eens een keer een rit op de kalender te plaatsen. Dus was het afwachten of er animo zou zijn om te gaan rijden, te meer omdat het die dag 1ste Pinksterdag was. Voor sommigen een reden om voor hun eigen plezier, dan wel van hun familie te kiezen. Iemand zat mijn gezin in Luxemburg, anderen zaten in de Eifel. Henk L. had via de groepsapp. gevraagd of er nog zin was om toch te gaan rijden en een zevental rijders gaf acte de presence. Eerst had ik nog te kennen gegeven om de 28ste niet te gaan rijden, omdat ik een midweek Sauerland achter de rug had, maar mijn vrouw had geen bezwaar. Henk L, Nico, Hans B. Hans F. Aad O, Marcel en ik gingen op stap. Henk had ergens een route gepikt en die zou richting Albrandswaard gaan, maar daar moet je wel een stukje grote weg pakken. Met Henk als gids/toerleider werd naar het startpunt gereden, want het startpunt moest eerst aangetikt worden en dat lag in de buurt van Meerkerk. Kennelijk lagen start- en eindpunt dicht bij elkaar, want er moest een paar keer gestopt worden om de Garmin weer op orde te krijgen. Het dorp Nieuwland hebben we daardoor diverse malen heen en weer doorkruist. Maar ondanks dat heb ik toch weer plekken gezien, waar ik nog nooit geweest was. Lekker toeren door de polders en uiteindelijk werd bij Sluis de rivier de Lek bereikt en ging het naar Lexmond. Vervolgens naar Leerdam en Arkel om bij Meerkerk bij La Place aan de koffie te gaan. Daarna richting Groot-Ammers en daar de pont gepakt richting Bergambacht, Berkenwoude en Ouderkerk a/d IJssel. Leuke weggetjes, niet al te druk, mooie omgeving met prachtige huizen en landerijen en door naar de Algerabrug bij Krimpen. Op dat moment dacht ik dat het daarna via de grote weg huiswaarts zou gaan, maar Henk had nog een verrassing in petto. Hij vond dwars door Rotterdam leuker, maar dan zie je wel dat Rotterdam veel verkeerslichten heeft. Het was behoorlijk druk met het verkeer en ook de dagjesmensen waren op pad. Al met al heb ik toch weer 175 km. onder de wielen door gereden, het was geen straf, want de rit was leuk en het weer werkte uitstekend mee.

Peet

Ik denk dat moederdag bij sommigen nogal hoog op de activiteiten kalender heeft gestaan, want het aantal deelnemers was vandaag maar 7 stuks, maar dat mocht de pret niet drukken. Vandaag was het richting Brabant rondom Breda en daar is het altijd genieten. Zeker als het mooi weer is en dan zie je ook meteen dat Nederland een fietsland is. Bij het vertrek stonden FJ, Anja, Hans F, Ferenc, Marcel, het nieuwe lid Ronald en ik klaar om via de grote weg richting Hellegatsplein te rijden. Voor Ronald was het zijn eerste toertocht op zijn nieuwe Suzuki en voor hem was het nog een beetje wennen. Na het Hellegatsplein ging het naar Helwijk en Fijnaart over heerlijke dijkweggetjes. We hebben ze al eerder gedaan, maar het blijft leuk rijden, zeker als het niet al te druk is. Door Standaarbuiten richting Zundert, door het land van de aardbeien. Het was de bedoeling om in Galder aan de koffie te gaan, maar het restaurant was gesloten en dus maar door naar Meerle, vlak over de Belgische grens. Daar was een restaurant, annex speelgoed museum, dat werd gerund door een ex-Dordtenaar. Daar stonden honderden mini auto’s, een ouderwetse jukebox en nog veel meer. Die man was een verzamelaar en toonde 3 keer in de week zijn verzameling aan schoolkinderen en iedereen, die het maar wilde zien. Het restaurant/cafe gedeelte deed hij er voor de lol bij en zijn koffie smaakte perfect. Na de koffie via Chaam, Gilze en Molenschot naar Den Hout voor het versterken van de inwendige mens. Het restaurant het Klosterke had lekkere uitsmijters en broodjes kroket en dat ging er rap in. Daarna de route weer opgepikt richting Drimmelen en Lage Zwaluwe om daar de A-16 te pakken richting Schiedam/Vlaardingen/Maassluis. Het was een bekende rit, maar ik heb toch weer stukken gezien, die we nog niet hadden aangedaan. Nederland blijft je verbazen.

Peet

Eigenlijk stond de derde rit van het seizoen gepland om richting Breda te gaan, maar omdat de Heinenoordtunnel voor een hele week zou worden afgesloten, werd besloten om rit 3 en rit 4 om te ruilen en werd nu de Gekke Rit gereden. Is ook een oude bekende rit, maar die is wat langer geleden gereden. Het beloofde schitterend weer te gaan worden en met FJ, Hans vd B, Hans F, Ferenc, Marcel, Han, Adri, Dylan en ik werd van start gegaan. We werden nog uitgezwaaid door een paar “afvalligen”, die besloten hadden om een paar dagen te gaan “rouzen” in de Ardennen, waar ze de nachten zouden doorbrengen in het huisje van Siem. Bij het vertrek bleek al gauw dat de navigatie apparaten vreemde dingen zijn. Ik had de route vanaf het forum gedownload en ik zou als voorganger functioneren. Mijn Zümo stuurde mij naar de A-20 en A-13, terwijl andere apparaten via de Holy richting Schipluiden stuurden, wat ik later begreep. Maar na Zestienhoven raakte mijn Garmin helemaal van slag af en had ik geen beeld meer, wat ik ook probeerde. FJ besloot toen het voortouw te nemen en via Pijnacker, Boskoop, Tempel, om Alphen a/d Rijn heen naar Zevenhoven. Ondanks het feit dat we een bekende rit reden, kon ik mij niet aan de indruk onttrekken, dat ik op plaatsen kwam, die ik nog niet eerder gezien had. Kan ook aan mijn lange termijngeheugen liggen. Daar werd de koffie gebruikt in een, volgens mij, omgebouwd kerkje. De appeltaart was echt huisgemaakt en kon de toets der kritiek rijkelijk doorstaan. Na de koffie ging het naar Vinkeveen en langs de Vinkeveense Plassen. Daar konden wij ons vergapen aan de stulpjes van sommige BN-ers en andere rijke mensen, die zich geen zorgen hoeven te maken over het prijsplafond van gas en elektra. Wat wel opviel is, dat villa’s achter ijzeren hekken zijn gelegen en waar Very Sure bewakingsdienst goud geld verdient, gezien het hoge aantal beveligingscamera’s. Via Abcoude door het centrum van Weesp naar Nederhorst den Berg. Volop stuurweggetjes, veel fietsers, motorrijders en watersporters gezien. Logisch, want het was de eerste echt mooie dag en dan blijf je niet achter de geraniums zitten. Er werd een mooi restaurant gezocht en gevonden om de lunch te gaan gebruiken en daarna ging het langs de Loosdrechtse Plassen naar Maarssen. Even een stukje snelweg naar Woerden en Bodegraven om uiteindelijk via Gouda naar huis te rijden. Een mooie dag met een gezellig clubje Flardinga leden, schitterend weer en ondanks die rare Garmins en Tom Toms is het toch nog goed gekomen. Over twee weken richting Breda en ik ben benieuwd hoe mijn Garmin het er dan af gaat brengen.

Peet