Mc Flardinga

Het seizoen loopt op het einde en er staan nog een paar ritten op de kalender, maar of die allemaal gereden gaan worden, is maar de vraag. Het wordt herfst en de natte dagen komen er aan. Sommige motoren gaan in de winterslaap en andere motoren worden nog wel bereden als het koud, maar droog is en er zeker niet is gepekeld. Uit de bibliotheek van mc Flardinga was voor vandaag de Gekkenrit getrokken. Een oude rit en Peter had hem een beetje geupdatet en die ons richting Weesp zou brengen. De weersverwachting was goed en dat bleek ook wel, want er stonden 15 blije rijders te wachten en Rene had te kennen gegeven, dat hij in Moerkapelle zou aansluiten. Aanvankelijk verliep het allemaal op rolletjes, maar met zo’n grote club wordt het moeilijk om het geheel bij elkaar te houden. Verkeerslichten en voorrangskruisingen waren de oorzaak, dat de rijders, die in de staart van de colonne reden, gaten moesten laten vallen. Maar als er af geslagen moest worden, bleef er wel eentje wachten en anders was het gewoon rechtdoor. Door het Groene Hart van Nederland ging het, mooie stuurweggetjes werden bereden en uiteindelijk troffen we elkaar weer bij de koffie in Noorden. Na de bekende koffie met, voor sommigen, appeltaart ging het verder en kwamen we in Vinkeveen terecht en daar konden we ons vergapen aan de kapitale villa’s van rijk Nederland, die gesitueerd zijn aan de Vinkeveense plassen. Ik denk, dat we maar een tijdje daar weg moeten blijven, want zoveel moois doet pijn aan je ogen. Door naar Weesp en langs de Vecht naar onder andere Nigtevecht, Nederhorst den Berg, ’s Graveland en Oud Loosdrecht. De lunch werd genuttigd in Hollandsche Rading en na de lunch besloot een aantal rechtstreeks naar huis te rijden, terwijl anderen de rit (gedeeltelijk) wilden uit rijden. Zoals gezegd, de laatste toerdagen/-ritten komen er aan en hopelijk kunnen er nog wat ritten gereden worden.

Peet

Rit 13, de Glind op 22 september 2024

De herfst nadert en toch zou het die zondag 22 september mooi motor weer gaan worden. Opkomst heel matig, namelijk Frank Jos, Adri en ondergetekende. Wel stond een echtpaar te wachten, dat een aantal weken geleden ook al eens meegereden was en in wie ik toekomstige Flardinga leden zag. Zij vertelden, dat zij twee weken geleden ook al bij de Mac hadden gestaan, maar dat er niemand was komen opdagen. Zij hadden zich in het tijdstip van vertrek vergist, want dat was om 09.00 uur en niet om 10.00 uur, zoals zij abusievelijk dachten. Via de grote weg naar Driebergen en vandaar de Utrechtse Heuvelrug aangedaan. Langs de pyramide van Austerlitz ging het naar Leusden en een stukje door Amersfoort. Door naar de Glind, het keerpunt van de rit en door naar Scherpenzeel. Omdat we om 09.00 uur waren vertrokken, waren er maar heel weinig koffie adressen open, want we reden wel in de Bible Belt en daar wordt nog de zondagsrust gepredikt. Maar na een rit van meer dan 2 uur konden we in Amerongen aan de koffie. Heel veel toer- en toeristische fietsers, want de Amerongse berg (69 meter boven NAP) is een must voor wielrijders. Na de koffie sloeg het noodlot toe. Op de pont van Amerongen naar Eck en Wiel kreeg de motard haar motor niet meer aan de praat. Startmotor draaide wel, maar het bleek, dat de bougie geen vonk afgaf. Dus ANWB gebeld, maar de wachttijd kon wel eens anderhalf uur gaan worden, dus moesten we hen achterlaten. Ik denk dat we op de komende clubavond wel gaan horen wat de oorzaak is geweest. Het echtpaar gaat namelijk lid worden van Flardinga en een van en zou de komende clubavond langs komen. Dus met Frank Jos en Adri verder naar Maurik en Culemborg en via een stukje snelweg naar Leerbroek, Leerdam en Nieuwland en man…wat is dat lekker rijden daar. Vergezichten, schitterende villa’s en smalle bochtige wegen. Bij La Place in Meerkerk werd de inwendige mens versterkt en via Ottoland, Brandwijk, de polders door naar de Lekdijk en via Kinderdijk en een stukje Ridderker ging het huiswaarts. Bij thuiskomst toch iets meer dan 250 km. afgelegd en ik kan wel zeggen, dat het een mooie tocht is geweest met prachtig nazomer weer. Behalve dan voor het echtpaar van Leeuwen, die we hebben moeten achterlaten.

Peet

Ik was benieuwd hoeveel deelnemers aan de start zouden staan nadat we het weekeinde daarvoor nog de nodige kilometers hadden gereden vanuit hotel Maas in de Eifel. Vandaag zouden we het Groene Hart aandoen. Ik had al via de groepsapp gezien, dat de animo gering was en uiteindelijk zouden we met 4 man en een vrouw de rit gaan rijden, te weten Frank Jos, Hans F, Peter en Louise en ondergetekende. Besloten werd om Den Haag en Leiden links te laten liggen en via Schipluiden ging het naar de afslag Roelofarendsveen, om daar de route op te pakken. Via Leimuiden, Vrouwenakker naar UIthoorn en door naar Nes aan de Amstel. Langs de Amstel is het leuk rijden en retour richting Abcoude. Genoeg bochten, veel fietsers en we gingen op zoek naar een koffieadres. Nadeel is, dat als je vroeg vertrekt, de meeste stopplaatsen nog dicht zijn zo ook deze, die we aandeden. Al vaker geweest, een klein rond huisje, vlak bij een brug, die door een echte brugwachter handmatig bediend wordt. Dus maar een extra rondje  gedaan, wat best prima te genieten was. Na de koffie ging het verder naar Mijdrecht en Waverveen om bij eetcafe de Schans in de buurt van Wilnis bij eetcafe de Schans de lunch te gaan nuttigen. Mooie zaak met voldoende personeel en behoorlijk veel aanloop. Na de lunch werden Kockengen, Haarzuilens (2x) ivm gesloten verklaringen en Vleuten aangedaan. De rit zou verder gaan richting Montfoort en Oudewater. Omdat de weg van Hekendorp naar Haastrecht was afgesloten moest er een eind omgereden worden om bij Bodegraven te kunnen komen. Ondanks het feit dat Frank Jos een prima voorrijder is en altijd de groep bij elkaar weet te houden, gebeurde nu, dat wel vaker voorkwam bij de mc Flardinga. De tweede rijder verloor Frank Jos uit het oog in Bodegraven en besloten werd toen om de grote weg te pakken om naar huis te gaan. Frank Jos zou nog even op ziekenbezoek bij Rene gaan om hem nog sterkte te wensen voor de komende operatie om zijn nierstenen nu voor eens en altijd te laten verwijderen. Rene, tegen de tijd, dat je dit leest, heb je de operatie al achter de rug (denk ik) en ben je eindelijk van die ellende verlost. Ondanks dat de het een clubje was van 5 personen, is het een mooie en gezellige rit geweest en heb ik plekken gezien, die voor mij totaal onbekend waren.

Peet

Peter van mc Flardinga organiseerde alweer voor de zestiende keer een motorweekeinde. Niet onder de vlag van Flardinga en veel leden geven dan acte de présance, maar ook niet leden (vaak familie, vrienden of kennissen) kunnen mee. Bijna altijd naar Duitsland, waar je in de Harz, het Sauerland of de Eifel hele mooie stuurweggetjes kunt vinden.  De afstand daar naar toe is in een dag aan te rijden. Deze keer was de groep 31 man/vrouw groot en er waren wat nieuwelingen bij. Hotel Maas in de Eifel was afgelopen weekeinde het onderkomen voor drie nachten en dat hotel heeft een grote reputatie bij motorrijders. Peter had al een paar routes naar de deelnemers verstuurd en een ieder stond vrij om daar op zijn/haar manier gebruik van te maken. Geen verplichtingen, kleine groepjes werden gevormd, wat wel zo fijn is om elkaar niet uit het oog te kunnen verliezen. Dat we ook nog eens prachtig weer hadden (eigenlijk veel te warm 28-30 graden) werkte mee om er een mooi weeiende van te kunnen maken. Alleen op de eerste toerdag heeft bijna iedereen te maken gehad met een regenbui. Sommigen zaten op dat moment net aan de koffie, anderen hebben nog wel de spetters op hun helmen gevoeld, maar eigenlijk stelde het niet veel voor. Al met al kan ik wel zeggen, dat dit weekeinde voor iedereen geslaagd is geweest en dat we nu al kunnen uitkijken naar weekeinde nummer 17 en ook dat gaat weer bij Hotel Maas worden doorgebracht. Vriendelijk personeel, prima eten en met een club gelijk gestemden met (hopelijk) mooi weer kan het eigenlijk niet fout gaan.

Peet

Eindelijk kon er weer eens een ritje met de mc Flardinga worden gereden na al die weken en weekeinden met regen. Zaterdag voorafgaand aan de rit was het behoorlijk vochtig, maar het beloofde de volgende dag droog met stapelwolken en af en toe een zonnetje te worden. Bij de start maar een klein groepje van Frank Jos, Aad, Hans F, Ferenc, die weer eens een nieuw speeltje had aangeschaft, Moto Guzzi Stelvio en ondergetkende. Maar er kwamen zowaar 4 gastrijders zich melden, een wat ouder echtpaar uit Vlaardingen, beiden op hun eigen motor en twee jongere rijders van ik denk een jaar of dertig. Een uit Vlaardingen met een Kawasaki en zijn vriend uit Leiden, die pas een maand zijn rijbewijs had, maar wel op stap ging met een BMW GS. Als ik zo de reacties hoorde bij de eerste koffiestop, zou het best kunnen zijn, dat Flardinga er wat nieuwe leden bij krijgt. Het echtpaar had al te kennen gegeven om een clubavond te komen bezoeken. Na de start via de A-4 naar Hoogmade en dan binnendoor naar Nieuwveen en langs de Amstel naar Uithoorn. Waverveen, Vinkeveen, Loenen aan de Vecht, Oud en Nieuw Loosdrecht richting Maarssen en bij de Heeren van Maarssen werd de lunchstop gehouden. Konden we meteen opdrogen, want we kregen nog wel een heuse bui op onze helmen, terwijl beloofd was, dat het droog zou blijven. Aad en ik hadden bij vertrek onze doorwaai jasjes aan, maar omdat we onderweg wel wat spetterjes hadden gehad, heb ik na de koffie mijn regenjack aangetrokken en daar heb ik geen spijt van gehad. Aad had daar andere gedachten over. De Heeren van Maarssen was een mooi restaurant, dat kennelijk goed aangeschreven staat, want het was behoorlijk druk, vooral met een wat ouder publiek. Na de lunch ging het richting Kockengen, Kanis en Haarzuilens. Je kon zien dat het mooi weer was, want het was behoorlijk druk met fietsers en wandelaars en de horeca deed goede zaken. Via Montfoort ging het naar Snelrewaard en Oudewater richting Haastrecht. Stolwijk, Bergambacht en Berkenwoude werden aangedaan langs langs de IJssel naar Krimpen. Daar heb ik afgehaakt om te tanken, omdat ik vermoedde, dat ik Schiedam mogelijk niet zou gaan halen. Dus de rest heb ik niet meer gezien. Al met al een mooie rit van 230 km. en ik hoop dat de gastrijders een goed beeld hebben gekregen van mc Flardinga en dat we ze gaan terug zien als lid van de mc Flardinga.

Peet

28 juli en de tiende rit van het seizoen stond op het programma. Het beloofde een schitterende dag te gaan worden en ik was benieuwd naar het aantal deelnemers. Het was tenslotte vakantietijd en er waren wat afzeggers, maar er stonden toch nog 9 man aan de start. FJ, Peter, Ferenc, Nico, Adri, Hans vd B, Rob en Anja en ondergetekende. Roel had te kennen gegeven ons onderweg op te wachten, omdat de rit bijna door zijn achtertuin zou gaan. Ik weet niet of hij een tuin heeft, maar we zouden heel erg dicht in de buurt van Zierikzee komen. Hij besloot ons in Renesse op te wachten om dan aan te sluiten. Via Abbenbroek ging het door de polders naar Hellevoetsluis en over de Haringvlietdam naar Stellendam. Door Havenhoofd naar Ouddorp en dan door naar de Brouwersdam. In de buurt van Renesse werd het drukker en drukker, vooral met badgasten, fietsers en ander recreërend gepeupel en bij restaurant de Zeebries werd de koffiestop gehouden, alwaar Roel, zoals afgesproken, al zat te wachten. Na de koffie werd koers gezet naar Neeltje Jans, de naamgever van de rit. Ruim 10 kilometer is de afstand om aan de andere kant van de Oosterschelde te komen. Elke keer verbaas ik me weer over het staaltje vakmanschap wat geleverd werd om de Oosterschelde kering voor elkaar te krijgen. Nadat we Neeltje Jans achter ons hadden gelaten, gingen we via Wissenkerke en Colijnsplaat naar de Zeelandbrug. Mooie vergezichten, leuke stuurweggetjes en bij Zierikzee werd Roel uitgezwaaid. Via Dreischor en Sirjansland kwamen we in Bruinisse en werd het tijd voor de inwendige mens. Bij de eerste stop konden we alleen vloeibaar spul krijgen, maar aan de overzijde was volop vis te krijgen. Dus eerst aan de koffie of een koudere versnapering, maar daarna werd de vis zaak bezocht. De broodjes haring smaakten prima en ook de kibbeling ging er vlot in. Peter vond dat we deze zaak maar vaker in de toekomst in het reisschema moesten opnemen. Nadat de monden waren afgeveegd ging het verder om langs Herkingen en Melissant weer uit te komen bij Stellendam, waar we een verplichte stop kregen in verband met een openstaande brug. Dan weer naar Hellevoetsluis, Zuidland en Abbenbroek om dan de grote weg te pakken, richting huis. Motorrijden met zulk mooi weer is geen straf en ik geloof dat iedereen genoten heeft. Over twee weken nog een clubrit en dan richting Hotel Maas. Ik verheug me er nu al op.

Peet

Op zondag 5 mei stond de rit naar de Veluwe op het programma, maar dat zou uiteindelijk een andere richting gaan worden. Frank Jos had al geopperd, dat het wel eens druk kon gaan worden op de Veluwe in verband met allerlei bevrijdingsfeesten. Hij was in het archief van mc Flardinga gedoken en had daar de familierit van 2012 opgeduikeld. Het zou een mooie rit gaan worden onder goede weersomstandigheden. Bij de start stonden FJ, Henk, Adri, Hans B, Hans F, Ferenc met zijn nieuwe speeltje, Rob en ik klaar om te vertrekken. Stukje snelweg en binnendoor naar Waddinxveen en Gouda. Langs de Hollandse IJssel naar Gouderak en dan de binnenlanden van de Krimpenerwaard in. Kennnelijk was deze familierit nooit gereden, zeker niet door mij, want ik kwam nu op plekken, waar ik nog nooit geweest was. Ook anderen kwam de omgeving daar niet bekend voor. Zo redelijk dicht in de buurt, maar een feest om door die omgeveing te rijden. Prachtige vergezichten, weilanden, watertjes, sloten, mooie huizen, kortom Holland op zijn mooist. Door Berkenwoude naar Bergambacht om daar de pont naar de andere kant van de Lek te nemen. Groot Ammers, Ottoland waar we twee weken geleden nog waren en uiteindelijk naar Schelluinen. Soms wisten Garmin/Tom Tom het ook niet meer en moest er even overlegd worden en gekeerd. Maar onder leiding van Henk, geassisteerd door FJ kwam het allemaal op zijn pootjes (lees wieltjes) terecht. Het enige nadeel was wel, dat er in de Bible Belt geen enkel restaurant open was, want ja, het was tenslotte wel de Dag des Heeren en dan heeft de dominee meer bezoekers dan een willekeurige cafebaas in die omgeving.. Maar uiteindelijk werd de koffiestop/lunchpauze gehouden bij een Mc Donalds in Sliedrecht. Niet mijn favoriete plek, maar de blazen speelden bij sommigen op en die moesten nodig geleegd worden. Na de stop langs de Merwede naar Papendrecht, Zwijndecht en door naar Heerjansdam en voor de meesten van ons kwamen we weer op bekender terrein. Barendrecht en Rhoon kwamen in zicht en langs het Kasteel van Rhoon ging het naar de A-15 voor het laatste stukje naar huis. Henk en FJ bedankt voor het voorrijden en de rest bedankt voor de aanwezigheid. Ik heb weer een mooie dag gehad en ik denk, dat iedereen heeft genoten. Of ik er over twee weken weer bij zal zijn, hangt aan een zijden draadje. De week daarop zit ik met een paar oud collega’s aan de andere kant van de Rijn, in de buurt van de Loreley. En jullie weten het, ik heb ook nog “een boos oog” thuis en die moet ik ook te vriend houden.

Peet

Op 21 april stond de rit rondje Utrecht op het programma, een rit van iets meer dan 250 kilometer. Daardoor was het vertrek om 09.00 uur en ik was benieuwd hoeveel leden deze rit wilden gaan rijden. Want voor sommigen is 09.00 uur toch iets te vroeg van het goede. Ook had het in de nacht behoorlijk geregend en kennelijk had een aantal gedacht dat het bed een betere plek was dan op de motor. Uiteindelijk zouden FJ, Hans F, Henk, Han, Siem en ondergetekende bij Mc Donalds klaar staan. Ik had al gemaild dat de route aangepast was, omdat het begin door het centrum van Rotterdam zou lopen. De Algerabrug zou het begin van de route gaan worden. Maar ja…als je als vooroprijder even niet oplet, rij je opeens op de van Brienenoordbrug en ik weet zeker, dat de verbazing achter mij groot was. Maar ik wist dat de route eigenlijk zou eindigen bij H.I. Ambacht en daar kon ik de route oppikken, hetzij dat we de route in omgekeerde route zouden gaan rijden. Achteraf hoorden we, dat Rene bij de Algerabrug heeft staan wachten en dat hij uiteindelijk in arren moede de rit in zijn eentje heeft gereden. Hij liet later weten, dat hij ons onderweg in de buurt van Doorn/Austerlitz was tegengekomen. Duizend maal excuses Rene. Maar al goed, via Bleskensgraaaf, Ottoland naar de Lekdijk om in Vianen bij vd Valk aan de koffie te gaan. Was wel nodig, het was fris en de blazen stonden op knappen. Na de koffie via Houten, over de dijk naar Wijk bij Duurstede. Via Langbroek naar Doorn en Austerlitz, langs het militair museum in Soesterberg, Soest en langs paleis Soestdijk. Ondertussen wel zoekend naar een restaurant, of gesloten of vol. Dus maar verder. Hilversum werd aangedaan en in ’s Graveland vonden we een bistro, waar de lunch werd gebruikt. Na de lunch werd besloten om linea recta naar huis te rijden en na 225 km. kon de motor gaan uitrusten. Ondanks de fout in het begin, is het toch nog een leuke rit en een mooie toerdag geworden. Nog een keer mijn excuses aanbiedend aan Rene en volgende rit probeer ik het wel goed te doen, of er moet een andere vooroprijder opstaan.

Peet

Een aantal weken was er een geslaagde snertavond bij de mc Flardinga, waarvoor genoeg animo was geweest. Daarvoor was al besloten, dat er in april nog een clubavond zou volgen met een “smakelijk karakter”, namelijk een Bratwurstabend. De verwachting was dat ook voor die avond de belangstelling net zo groot zou zijn als bij de snertavond, maar dat bleek niet zo te zijn. Er was op voorhand geschat dat het aantal deelnemers ongeveer gelijk zou zijn als bij de snertavond. Er waren iets meer dan 20 personen, die zich hadden opgegeven, maar dat aantal mocht de pret niet drukken. Clublid en slager Nico zorgde voor de nodige Bratwursten en  voldoende broodjes, currysaus en mosterd werden ingeslagen. Iedereen zou minstens 2 broodjes weg kunnen werken. We mochten gebruik maken van de faciliteiten van de vtv Zuidbuurt, waarvoor nog de hartelijke dank. Ook mogen we hierin barman Appie niet vergeten, die de nodige steun verleende. De plaat werd op temperatuur gebracht en ingeoliëd en de worsten begonnen aan hun eindbestemming. Na de eerste ronde bleek al gauw, dat bij sommigen een tweede broodje iets te veel van het goede was en moest er even geleurd worden. Uiteindelijk bleef een klein aantal broodjes en worst over. Die vonden hun plek in de vrieskast van de vtv Zuidbuurt, waar ze er wel raad mee zullen weten. Als het gezellig is, vliegt de tijd en al snel was er het klokje van gehoorzaamheid en konden we terugzien op een gslaagde clubavond. Namens het bestuur bedankt voor de aanwezigheid en nu maar hopen, dat het weer wil gaan meewerken om de toertochten te kunnen gaan rijden, want tot nu toe is het heel magertjes wat dat betreft.

Peet

Zondag 7 april was de eerste echte toerdag voor de mc Flardinga, nadat door regen en slecht weer de openingsrit was uitgevallen. Volgens de volgorde van de toerkalender stond nu de rit naar het land van Heusden en Altena gepland. Maar sommigen hadden toch een andere kijk op de kalender, waardoor voor hen niet echt duidelijk werd welke rit gereden zou worden. Het weer beloofde mee te gaan werken en uiteindelijk zouden 15 clubleden de rit gaan maken. En er was een gastrijder bij. Hij was een aantal jaren terug nog motoragent en heeft toen de rit begeleid tijdens de crematie/begrafenis van Aart Nieman. Onlangs met pensioen gegaan, maar het motor gevoel bleef knagen en heeft bij Motoport Rockanje een Kawasaki gekocht en wilde wel eens in een groep een tochtje meemaken. Volgens mij heeft hij het naar zijn zin gehad. Erna, Ronald en Rene stonden te wachten bij de benzinepomp bij H.I. Ambacht en sloten aan. De rit voerde richting Gorinchem en Sleewijk, Andel, Giessen, over een mooie bochtige dijk naar Veen en vervolgens naar Heusden. Dwars door de vestingstad Heusden, alwaar het net leek of de rit Parijs-Roubaix reden, allemaal klinkers en de nieren kregen het aardig te verduren. Gelukkig was het wegdek droog, want als het nat zou zijn geweest… Moet er niet aan denken. Via Haarsteeg en Drunen ging het naar Nieuwkuyk waar we aan de koffie gingen bij de Emma molen. Na de koffie naar Helvoirt, Biezenmortel naar Udendhout en Loon op Zand. Doordat een weg was afgesloten moesten we even zoeken en bij het dorpje De Moer gaf mijn Garmin aan dat er een restaurant zat aan te komen. Dus gestopt, maar wat bleek. Het was een vergadercentrum/groepsaccomodatie, waar een familie uit Amsterdam een familie weekeinde had georganiseerd. Die mensen waren zo vriendelijk om voor ons koffie/thee te gaan zetten met daarbij een versnapering in de vorm van zelfgemaakte cake en koeken. Uiteraard werd dit door ons geappricieerd en nadat we een kleine financiele bijdrage (had echt niet van hen gehoeven) hadden afgegeven, vervolgden wij onze weg. Familie uit Amsterdam, nogmaals bedankt. Bij Waspik vervolgden wij onze weg via de grote weg naar Vlaardingen/Schiedam/Maassluis. Eigenlijk liep de originele route zo niet, want we zouden pas bij Moerdijk op de A-16 aansluiten, maar eerlijkheidshalve moet ik bekennen, dat ik ook nog een stukje wielrennen Parijs-Roubaix wilde meemaken. Sorry voor mijn egoïsme (hahaha). Al met al een geslaagde eerste tocht met 16 deelnemers. Op naar de volgende tocht en hou maar gewoon de toeragenda aan, dan komt alles in orde.

Peet.