Het toerseizoen zou in maart beginnen, maar Corona stak daar een stokje voor en het bleef een aantal maanden ijzingwekkend stil vwb de toerritten. Maar zie…de maatregelen werden versoepeld en vandaag, 19 juli kon er weer in clubverband gereden worden. Om te zeggen dat het storm liep bij het vertrek…..nee dus. Mogelijk koudwatervrees. Nico, Ferenc, Aad, Hans vd B, een kennis van Aad, die vermoedelijk ook meegaat naar Altenahr en ondergetekende stonden aan de start en zo’n aantal zou geen problemen moeten opleveren bij de horeca, die we zouden aandoen. Nico kwam met zijn nieuwe V-strom, Ferenc had ook een nieuw speeltje en Aad toonde vol trots zijn nieuwe BMW scooter. De rit was aanvankelijk niet spannend en ik heb nog nooit zo veel stoplichten mogen aanschouwen. Oorzaak was dat de rit door vele bebouwde kommen liep. In Noordwijk werd de koffie genuttigd en kon je zien, dat het vakantietijd was, want het was behoorlijk druk. Na de koffie werd het rijden aangenamer en werden Vogelenzang, Bloemendaal, Aerdenhout aangedaan. Leuke onderkomentjes daar en ik geloof niet dat de bewoners hun hand hebben moeten ophouden bij de regering, omdat bruin het niet kon trekken. De lunch werd gebruikt in een mooie uitspanning in Haarlemmerliede en daarna werd richting het westen getoerd om bij Gouda het laatste stukje grote weg te pakken. Tochtje van rond de 200 km onder prettige weersomstandigheden gereden. Peet

Afgelopen woensdag was het voor het eerst een clubavond. De voorschriften waren versoepeld, niet meer dan drie man aan een tafel, niet aan de bar “hangen”, tafels uit elkaar en eventueel naar buiten op het terras, indien de aanloop te groot werd. De opkomst vond ik niet tegen vallen, waardoor ook van het terras gebruik gemaakt moest worden. Het bestuur had het “feestelijk” gemaakt door de consumpties voor haar rekening te nemen, alsmede kwamen er kaas, worst en bitterballen op tafel. Hopelijk gaan de toertochten ook zonder al te veel problemen plaats vinden, waardoor het toch nog een aardig toerjaar kan gaan worden.

Peet

Beste leden , het bestuur van McFlardinga heeft besloten de clubactiviteiten met inachtname van de regelgeving en na/in overleg met de TV weer te starten vanaf 1 juli 2020. Dit betekent dat we weer de reguliere clubavonden kunnen houden met 1,5 meter afstand en met max 3 personen aan een tafel. Er mogen geen tafels verplaatst worden en niet aan de bar staan. In het clubhuis mogen maximaal 24 personen en op het terras maximaal 15. Wij rekenen op jullie medewerking m.b.t deze richtlijnen . De eerstvolgende clubavond is op 8-juli-2020 20:00 uur.

Mvg Bestuur McFlardinga

Vandaag heeft de mc Flardinga afscheid genomen van Herman de Vendt, die nagenoeg vanaf het begin van de mc Flardinga lid is geweest van de club. Herman is vorige week overleden ten gevolge van het Corona virus. Begeleid door een aantal clubleden op de motor werd de rouwauto begeleid vanaf het verzamelpunt in Poortugaal naar het crematorium in Maassluis. Op indrukwekkende wijze werd op deze manier waardig afscheid genomen van Herman. De mc Flardinga leeft intens mee met het verdriet dat de familie de Vendt dezer dagen is overkomen. Twee broers en een zwager binnen twee weken overleden, terwijl broer Peter, geveld door het Corona virus, momenteel voor zijn leven vecht op de ic van het ziekenhuis. Dit is in- en-in TRIEST met hoofdletters. Mc Flardinga wenst hen alle sterkte toe de komende tijd.

Beste leden McFlardinga.

Het bestuur van McFlardinga heeft besloten alle clubactiviteiten , clubavonden en toerritten tot nader orde op te schorten. Het bestuur volgt hiermee de regelgeving van Overheid en RIVM.

Hou rekening met elkaar en zorg voor elkaar in deze vervelende tijd.

Met vriendelijke groet.

Bestuur McFlardinga.

Beste leden,

Conform de regelgeving en maatregelen m.b.t. het Corona-virus van RIVM en Overheid, heeft het bestuur besloten de ALV van woensdag 18 maart te laten vervallen tot nader berichtgeving. Ook komen de twee clubavonden van 18 maart en 1 april te vervallen. De toerrit van 29e staat nog op de kalender , hierover volgt nog nadere berichtgeving.
Wij hopen jullie hiermee voldoende te hebben geïnformeerd

Meer info via de website , facebook of whatsapp volgt.

Met vriendelijke groet,Bestuur McFlardinga

vervallen: Hierbij nodigen wij u van harte uit tot het bijwonen van de Algemene Leden Vergadering (ALV) van MC Flardinga op woensdag, 18 maart 2020

inloop 20:00 uur aanvang  20.30 uur.

bestuur McFlardinga

Het bestuur wenst alle leden en sponsoren fijne feestdagen en een gezond voorspoedig en veilig 2020.

Woensdag 8 januari staat de eerste clubavond van 2020 op de agenda , tevens houden we dan de nieuwjaars bijeenkomst voor leden

Traditioneel is de laatste rit van de mc Flardinga de zogenaamde Pannenkoekenrit, zijnde de afsluiting van het toerseizoen. De bedoeling is dat er onderweg een restaurant wordt aangedaan, alwaar genoten gaat worden van een pannenkoek. Je hoopt natuurlijk ook, dat het weer op zo’n dag wil meewerken, omdat bij de vorige rit het zulk slecht weer was, dat er niemand was komen opdagen. Maar het KNMI had redelijk weer voorspeld, dus stonden er een 15-tal deelnemers bij het vertrek. Eigenlijk had ik er iets meer verwacht, omdat het toch de laatste rit zou zijn. De rit zou gaan via een paar bekende wegen in de richting van Zoetermeer en Waddinxveen. Zwammerdam werd aangedaan en langs het riviertje de Meije ging het naar Zegveld en Woerden. In het dorpje Meije stak plotseling een jong katje de weg over, maar dat haalde de overkant niet, want het werd aangereden door een man van ons clubje. Een smet op een toch wel voorspoedige en leuke rit. De koffiestop werd gehouden bij het vd Valk restaurant in Vianen en daar haakte Frank Jos, die als gids/vooroprijder optrad, af ivm verplichtingen thuis. Daarna zou ik het stokje van hem overnemen. Peter vertelde na de koffie, dat het pannenkoekenrestaurant op ongeveer een half uur rijden zou zijn en dan verwacht je dan ook, dat het restaurant op of langs de route zou liggen. Maar niets was minder waar en geen restaurant te bekennen, waar pannenkoeken geserveerd werden.De tocht ging verder langs de Lek en door een stukje Betuwe, door dorpjes als Rhenoy, Acquoy, Gellicum en over prachtige dijkwegen. Maar nog steeds geen pannenkoekenrestaurant. Het vervelende was ook, dat we geen andere restaurants tegen kwamen, ondanks het feit dat mijn Garmin vertelde, dat we ter hoogte van een restaurant zouden moeten rijden. Of het was gesloopt of niets wees op een restaurant, kennelijk was de Garmin in de war, maar ik had toch de laatste nieuwe bij Waypoint gekocht en de updates waren ook up to date. En als je dan verder rijdt door de Alblasserwaard, waar Gods woord nog heilig is en er bijna geen sterveling op de weg loopt of rijdt, blijken ook de restaurants voor een bak koffie ook nog dicht te zijn. Dus reden we maar verder en werd er ter hoogte van Alblasserdam nog even overlegd hoe verder te gaan. Maar de meesten gaven er de voorkeur aan om maar naar huis te gaan, omdat het ongeveer 15 minuten rijden was. Helaas heeft de Pannenkoekenrit zijn naam niet waar gemaakt, maar ondanks dat, was het een mooie rit geworden. Kijken wat het volgende seizoen gaat brengen.

Peet

Eind september, het toerseizoen loopt op zijn einde, maar de weergoden hadden beloofd dat het fantastisch toerweer zou gaan worden, met veel zon en hoge temperaturen. De Gekkenrit zou door het groene hart van Nederland voeren met als verste punt Weesp. 12 man/vrouw aan de start en al gauw bleek, dat mijn Garmin behoorlijk afweek met die van de vooroprijder Frank Jos. Waar hij bij mij direct de snelweg op wilde, wilde de Garmin van Frank Jos iedereen de schoonheid van Schiedam en Overschie laten zien. Uiteindelijk kwamen wij toch wel terecht in de binnenlanden van Zoetermeer en omstreken. Via Bodegraven ging het naar Zwammerdam en bij de bekende koffiestop in Noorden werd halt gehouden voor de koffie met verse appeltaart. Volgens de eigenaar kwam de taart rechtstreeks uit de oven, want hij viel van versheid uit elkaar. Je kon wel merken dat het een van de laatste mooie zondagen van het jaar was, want het was behoorlijk druk op de weg met auto’s, motoren en fietsers. Soms was het tempo slaapverwekkend. Henk zei dat deze rit eigenlijk op een stille, koude zondag gereden had moeten worden. Kon je tenminste tempo maken, een heel verschil met twee weken geleden, toen de wegen in Duitsland voor ons alleen waren, bij wijze van spreken. De rit zelf was mooi, maar af en toe schoot het niet op. Zeker in de buurt van de Loosdrechtse Plassen, waar we ons weer konden vergapen aan de stulpjes van de happy few van Nederland. Daar waar de Andre Hazessen, de John de Mollen, de Linda de Mollen en meer van dergelijke personen wonen. Oprijlanen bij huizen waar jij een vliegtuig op kan laten landen. Met echt hard werken kan je dit niet verdienen. In Nieuw Loosdrecht werd bij een knappe zaak de lunch gebruikt, waarna het richting Schiedam/Vlaardingen/Maassluis ging. Nog twee ritten en dan is dit seizoen ook weer teneinde, even afwachten hoe het weer gaat worden. Peet

Voor de 11e keer ging mc Flardinga op stap en voor de tweede keer naar hotel Fünfmädelhaus in Lambertsberg (Eifel). De heenweg gaf de nodige regen, de vrijdag met een rit naar Luxemburg was perfect motorweer met een hele mooie tocht. De zaterdag begon met regen en maar even afwachten wat het zou gaan worden, maar uiteindelijk is iedereen in groepjes gaan rijden. Het zou een mooie tocht geworden zijn, als het weer maar had willen meewerken. Vooral de laatste twee uur was het bar en boos en kwam iedereen verzopen aan bij het hotel. Ook de thuisreis zou niet geheel droog verlopen. Gelukkig kunnen we toch terugkijken op een gezellig weekeinde, vooral de avonden maakten veel goed. Ik denk dat de eigenaar wel op wintersport vakantie kan. Helaas waren er toch wat nare voorvallen te betreuren. Anja en Diana slipten simultaan bij het wegrijden bij een kruising door een oliespoor, waardoor de hun voertuig een salto maakte met als gevolg een pijnlijk been voor Anja en Diana schade aan de Piaggio. Veel erger was het voor Nils, die bij de thuisreis een schuiver maakte met een op twee plaatsen gebroken pols als resultaat. De pols moet in het gips en hopelijk is hij snel weer de oude. En last but not least kwam Peter tot de pijnlijke ontdekking, dat een onverlaat bij het tanken zijn Garmin van de motor had gepikt, waardoor voor hem ook dit weekeinde geen happy end heeft gekend. Laten we er van uitgaan dat het 12e motor weekeinde in 2020 zonder al deze ellende zal gaan verlopen. Ik twijfel er niet aan dat Peter een mooi stekkie zal gaan vinden. Nogmaals namens alle deelnemers, bedankt Peter voor het organiseren.

Peet