MCFlardinga

Rit drie alweer en het zou een rit worden van ongeveer 275 km, hetgeen inhield dat er weer om 09.00 uur vertrokken zou gaan worden. Het KNMI had beloofd dat het schitterend weer zou worden. Dertien deelnemers hadden de paaseieren gelaten voor wat ze waren en onderweg zouden Roel en Anja opgepikt worden bij een benzinepomp. Dus de ploeg maar in tweeën gedeeld en bij ploeg 1 zou Henk weer het voortouw nemen. De bedoeling was dat afrit Bodegraven genomen zou worden, maar bij de afrit Waarder kwam Henk er achter dat zijn Garmin iets van slag was, dus moest er gekeerd worden. Terug naar Bodegraven en dan een stukje Alphen aanhouden, maar Alphen zou niet worden aangedaan, want het ging richting Nieuwkoopse Plassen en Noorden. Bekend terrein en omdat het nog vrij vroeg was, was het niet al te druk, op een verdwaalde fietser na. Vanaf Noorden ging het naar De Hoef en die weg leent zich uitermate voor de motorrijder. Niets dan bochten, geen 50 meter rechtuit, prachtig uitzicht, kortom genieten geblazen. Daarna een stuk langs de Amstel via Uithoorn en Nes a/d Amstel naar Amstelveen. In de buurt van Uithoorn werd de koffiestop gehouden en daar zat groep twee en daar waren Roel en Anja bij aangesloten. De koffieprijs lag in de buurt van toeristen oplichting, want twee euro voor een bak slootwater vond ik aan de hoge kant. Na de koffie ging het richting Loosdrechtse Plassen en Loenen a/d Vecht. Je kon merken dat het later op de dag begon te worden, want aan fietsers, wandelaars en motorrijders geen gebrek. Om Hilversum heen naar Eemnes en Eemdijk richting Spakenburg, het verste gedeelte van de rit. Bij de koffie was afgesproken, dat we rond 13.00 uur ergens zouden gaan lunchen en thv Amersfoort werd een restaurant opgezocht en toeval bestaat echt…groep 2 was 10 minuten daarvoor bij hetzelfde restaurant afgestapt om de lunch te gaan gebruiken. Het restaurant was een echt pannenkoekenrestaurant en de pannenkoeken en uitsmijters gingen er rap in.Na de lunch ging het langs de Leusderheide naar Austerlitz en Zeist om via een schitterende dijkweg naar Tull en ’t Waal te rijden. Bij Nieuwegein werd de snelweg opgezocht en kon ik rond 15.30 uur mijn motor in de garage stallen. Ik kan wel zeggen dat deze rit hoog in de top tien zal gaan staan en ik weet zeker dat iedereen genoten heeft.

2e Rit mc Flardinga

Rit twee zou aanvankelijk om 09.00 uur vertrekken, omdat die rit weer meer dan 250 kilometer lang zou worden, maar uiteindelijk had de tourbaas besloten om een andere rit op de kalender te plaatsen, minder dan 250 kilometer zodat er gewoon om 10.00 uur vertrokken kon worden. De opkomst was weer behoorlijk, wat wil je ook, het beloofde schitterend weer te worden. De ploeg werd in tweeën gesplitst, waardoor ploeg één uit 8 man en een vrouw bestond. Henk was de vooroprijdert en onderweg zouden Rene en Diana opgepikt worden, maar het vehikel van Diana had zijn dag niet, waardoor zij een appje stuurden, dat het feest voor hen niet doorging. De Garmin van Henk had toch andere ideeën dan de route, die hij gedownload had, waardoor het bij Maasdam al fout ging. Omdat we wisten dat de route de 7 Heerlijkheden route gedeeltelijk zou passeren, besloot Henk richting Oud-Gastel te rijden en omdat Henk in Maasdam de kronkelroutes in zijn Garmin had getoverd, hebben we heel oud-Gastel doorkruist. Binnendoor naar Wouw en de Wouwse Plantage om in Huijbergen aan de koffie te gaan. Veel (toer-)fietsers op de weg, want West Brabant is natuurlijk een walhalla voor de fietsers, maar ook voor motorrijders. Tijdens de koffie besloot Henk de originele route maar op zijn manier aan te passen, waarna een gedeelte van België met een bezoek werd vereerd. Ik verbaas me steeds weer over de kapitale villa’s, die daar staan en die met name door Nederlanders worden bewoond. De belasting in België is toch kennelijk iets anders geregeld dan de Nederlandse. In België reden we door Kalmthout, Loenhout, Wuustwezel naar Zundert om via Meer en Meerle naar Baarle-Nassau te toeren. Daar werd de plaatselijke horeca met een bezoek vereerd. Toen we daar zaten reed de Honda Shadow club Nederland door het dorp en dat was een lange sliert Honda’s, compleet met verkeer regelaars. Ik schat dat het er meer dan 100 waren, ik vond het wel een imposant gezicht. Na de maaltijd deed de Gamin van Henk met zijn kronkelweggetjes zijn best, want we zouden binnendoor naar Rucphen gaan en dan binnendoor naar Hellegatsplein. En als ik zeg binnendoor en kronkelweggetjes….nou, we hebben ze allemaal gezien en bereden. Voor mij als motorrijder waren het maagdelijke weggetjes, want ik was er nog niet op geweest (hahaha). Bij het Hellegatsplein ging het over de grote weg richting Schiedam/Vlaardingen en konden we na afloop terugkijken op een perfecte motor dag, schitterend weer en een gezellig clubje mensen. Dat we uiteindelijk 260 kilometer onder de wielen hebben doorgedraaid, een kniesoor die daar op let.

Tot de volgende rit,

Peet

Vandaag stond de eerste rit op de toerkalender en om maar meteen met de deur in huis te vallen…het was een flinke. Boven de 250 kilometer en dat was vroeg opstaan, want het vertrek was om 09.00 uur gepland. De toerleider had kennelijk gedacht dat de billetjes er maar direct aan moesten geloven. Ik was benieuwd naar het aantal deelnemers en dat viel voor deze rit met die afstand en de vertrektijd redelijk mee. Vijftien deelnemers en dus werd de club in tweeën gedeeld om het een beetje overzichtelijk te houden. De rit zou richting Jisp in Noord Holland gaan. Het eerste gedeelte ging over de snelweg naar Leiden om vandaar naar Oud-Ade, Lisserbroek en Vogelenzang te koersen. Plekjes waar we een jaar of vier ook al eens geweest waren, maar toch zie je weer nieuwe plekken. Door naar Aerdenhout en je weer vergapen aan de “stulpjes” van de happy few in Nederland. In Bloemendaal bij Loetje werd de koffie met appeltaart genuttigd. Jammer dat we wat te vroeg waren voor de bekende biefstuk met witte brood en jus. Na de koffie werd koers gezet naar Heemskerk en Wormer/Wormerveer. Daar kon je goed ruiken dat er in de buurt chocolade wordt gemaakt, want de cacao lucht was duidelijk aanwezig. Peter hield er goed de sokken in en net toen ik dacht dat we in Monnickendam aan de koffie zouden gaan en bij een restaurantje bleef staan, werd er even overleg gepleegd met Henk, waarna hij besloot door te rijden. Misschien was er volgens hen ergens anders een beter adres, maar dat bleek ijdele hoop te zijn. Uiteindelijk werd er pas bij het brugrestaurant over de A-4 bij Schiphol gestopt. Hoog tijd voor een plaspauze en de inwendige mens te versterken. Daarna op eigen gelegenheid en tempo naar huis. De eerste rit zit er op, al met al weinig motorrijders gezien, wel veel fietsers, de route was perfect en het weer wilde ook meewerken.

Peet

Elke zich respecterende vereniging houdt elk jaar zijn ledenvergadering, zo dus ook de mc Flardinga. Dan wordt het afgelopen jaar doorgenomen en kunnen de leden op- of aanmerkingen maken over het verleden, dan wel de toekomst. Deze keer was de opkomst niet zo groot, omdat er wat zieken waren en mensen andere bezigheden hadden. De voorzitter opende de vergadering en nam de agenda door. Er waren geen opmerkingen, zodat het tempo er goed in bleef zitten. Het afgelopen jaar is financieel een goed jaar gebleken, waardoor er een positief saldo blijft bestaan. De kascontrole had derhalve geen bezwaar. Wegens gebrek van een toercommissaris werd de stand bijgehouden door Jan en Bert. De winnaar Frank Jos kreeg weer de bekende trofee (een nieuwe dit keer) en een cadeaubon en bleek ik tot mijn verbazing als nummer twee te zijn geeïndigd. Ook mij viel een cadeaubon ten deel. Peter had te kennen gegeven weer als toercommissaris te willen optreden, maar geen zitting te willen nemen in het bestuur. Hij gaat zich weer bezig houden met het uitzetten van de toerritten. Wel blijft de functie van PR-medewerker vacant en Aad vroeg of er er toch geen leden waren, die deze functie op zich willen nemen. Bij de rondvraag werd de opmerking gemaakt over het inhalen tijdens de ritten. Volgens het toerreglement is het niet toegestaan in te halen en baksteensgewijs je plaats te blijven houden. Er ontstond een kleine discussie en er zal in de toekomst gekeken gaan worden of er bij een grote opkomst de ploeg gesplitst gaat worden in een langzamere en een snellere. Nadat de vergadering was afgelopen was de eer voor Frank Jos, want hij had de uitslag van zijn befaamde quiz bij zich. De uitkomst was hem tegengevallen, of de quiz was te moeilijk of het IQ was juist die avond aan de lagere kant geweest. Het gemiddelde was tegengevallen. Van de 40 vragen was de laatste plaats met 10 goede antwoorden en was de uiteindelijke winnaar met 19 goede antwoorden. Ik had gezegd dat als ik de helft goed zou hebben geraden, ik het goed gedaan zou hebben. Met 19 goede antwoorden kwam ik toch aardig in de buurt en kon ik met een goed gevoel naar Schiedam terugkeren. Voor de volgende quiz had Frank Jos al laten doorschemeren dat er gerekend moest gaan worden en laat dat nou niet mijn favoriete vak op school zijn geweest. Eind van de maand maart staat de eerste rit op de kalender en er werd nog op gewezen dat ritten langer dan 250 kilometer om 09.00 uur vertrekken en de andere gewoon om 10.00 uur.

Zoals elk jaar had Frank Jos weer een quiz avond in elkaar geflanst om onze grijze hersencellen wat masochistisch te pijnigen. Deze keer had hij beloofd dat het zou gaan om algemene kennis, parate kennis en vragen, waar een groep 4 leerling zijn/haar handen niet voor zou omdraaien. Nou…we hebben het geweten. De veertig vragen, die een groep 4 leerling met gemak zou kunnen beantwoorden, waren volgens mij bestemd voor klas 4 van het gymnasium. Welke Griekse filosoof had Xantippe als echtgenote, hoeveel kilometer bloedbanen lopen er door een menselijk lichaam, wanneer kwam de APK ter wereld, hoeveel ogen heeft een spin, wat is de naam van de hoofdstad van de staat North Dakota, waar de naam van een Nederlandse zanger(es) is in verweven, enfin…je kon het zo gek niet verzinnen, of hij had er wel een vraag over. Frank Jos had er duidelijk plezier in hoe hij ons zag aanmodderen. Commentaar was niet van de lucht (positief bedoeld hoor), maar toch. In rap tempo werden de vragen voorgeschoteld en mocht je kiezen uit vier antwoorden, waar het ene antwoord nog gekker leek, dan het andere. En vaak was het gekste antwoord nog het goede ook. Na afloop konden de antwoord formulieren worden ingeleverd en gaf Frank Jos uitleg over de goede antwoorden. Sommige antwoorden had ik goed, maar er waren er ook bij, waarvan ik zeker dacht te weten, dat ik ze goed had, maar toch fout te hebben “gegokt”. Als ik de helft goed heb, denk ik dat ik het goed gedaan heb. Over twee weken zullen we het weten, want dan wordt het mc Flardinga lid bekend gemaakt, die die avond het hoogste IQ had, of het meest had goed gegokt.

Peet

Het bestuur wenst alle leden, sponsoren en collega motorrijders.

Fijne feestdagen en een gelukkig nieuwjaar.

Bestuur McFlardinga.

 

Clubactiviteiten  Winterseizoen 2018-2019:

9-jan-2019  Nieuwjaarsreceptie

23-jan-2019 Quizzzz avond onder deskundigeleiding van Frank-Jos

6 -mrt 2019 ALV en uitslag toercompetitie 2018

Jan S heeft nog een hobby, namelijk de edele kunst van het schieten. Een paar geleden had hij clubleden en andere geïnteresseerden uitgenodigd om eens kennis te komen maken van zijn andere hobby. Dat was best een geslaagde avond geworden en Jan besloot daar een vervolg aan te geven. Op vrijdag 23 november j.l was het zo ver en konden we terecht bij de schietbaan in Vlaardingen. De opkomst was iets kleiner, maar het enthousiasme was er niet minder om. Koffie met cake als binnenkomertje en Jan legde de mensen de spelregels uit. Voor een aantal was het de eerste keer dat zij een vuurwapen in hun handen kregen en dat gaf best wel wat spanning. Maar na het eerste schot gingen bij sommigen (he Ciska?) de remmen er af en ontpopten zij zich als fanatieke (in de positieve zin van het woord) schutters, die alle vuurwapens wilden uitproberen. Aan munitie geen gebrek en een ieder schoot met het pistool, de revolver of de karabijn. Ciska dacht zelfs dat zij een nieuwe hobby had ontdekt en ik zag Hans al bedenkelijk kijken (hahaha). De schietclub zorgde voor de inwendige mens (waarvoor dank). Jan, bedankt dat je het met de club heb willen organiseren, want er moesten natuurlijk ook instructeurs worden opgetrommeld, zodat iedereen met een veilig gevoel op de baan heeft kunnen staan. Moet gewoon weer een gevolg kunnen krijgen, denk ik.

Peet

Overeenkomstig de laatste wens van Harry werd op zondag 21 oktober j.l. zijn as uitgestrooid op een plek onder de voet van een windmolen. Er was een mooie plek uitgezocht bij Slag Maasmond op de Tweede Maasvlakte aan het einde van de N15. Omdat het geen officiële toerrit was, werd de keuze van het vervoer vrijgelaten. Maar gelukkig waren er behoorlijk veel clubleden en belangstellenden met de motor gekomen, terwijl een aantal met de auto richting Maasvlakte reed. Ter plaatse gekomen werd een kring om een hoeveelheid laag, vrijliggend, stuikgewas gevormd. Die plek is later voor iedereen makkelijk terug te vinden.  Vervolgens nam Anja het woord. Zij bedankte een ieder, die de moeite had genomen om er bij aanwezig te zijn. Zij vertelde dat Harry altijd in het middelpunt van de belangstelling wilde staan en zij vormde met zijn as een cirkel. Daarna strooiden haar zoon Michael en zijn vriend de laatste asresten op de plek uit. Er was een grote zak cacaodoppen meegenomen om iedereen, met een handvol doppen, symbolisch zijn/haar bijdrage te laten leveren door door die doppen uit te strooien in de cirkel. Op dat moment begon de zon te schijnen, alsof Harry zijn instemming liet blijken.Er werd nog even stilgestaan, waarna iedereen richting huis ging. Door een aantal werd in het clubhuis van de vtv Zuidbuurt definitief afscheid van Harry genomen onder het genot van een hapje en een drankje.

Peet

Ikzelf ben alweer een tijdje actief als sportschutter en lid van Schietvereniging Wilhelmina in Vlaardingen welke de schietsport met luchtwapens en vuurwapens met klein kaliber (.22LR) beoefenen, dit al 125 jaar. Ik organiseer een schietavond om kennis te maken met de schietsport. Het is de bedoeling om op vrijdagavond 23 november af te spreken bij Wilhelmina, waar we na de introductie de mogelijkheid hebben om de schietbaan op te gaan. Er zijn 8 schietbanen van 10 meter en er mag natuurlijk ook geschoten worden. Wel onder toezicht van baancommandanten want veiligheid staat boven alles. Bij voldoende aanmeldingen,  start de avond om 19.30 uur. Het aanmelden van McFlardinga leden kan tot 10-nov-2018  door het sturen van een e-mail naar  jan@road-house.nl, of via de telefoon 010-4350037 of 0650643605.

Om een indruk te krijgen van S.V. Wilhelmina kijk dan even in op de site www.svwilhelmina.com

Jan Schoonhoven

Traditioneel wordt het toerseizoen afgesloten met de Pannenkoekenrit. De route die was uitgezet was een bekende, want vorig jaar hebben we een groot gedeelte van de rit al een keer gereden, maar er waren ook nieuwe stukken bij, met name in de buurt van Vinkenveen. Hoewel we daar een aantal jaren geleden ook al waren geweest.  Het aantal deelnemers liep al gauw in de richting van de 20, omdat in de buurt van Leidschendam er nog twee aanhaakten.  Verder was er een nieuwsgierige “eersteling”, die van Jan had gehoord dat er wel degelijk een motorclub in de buurt van Vlaardingen bestond.  Ik heb begrepen dat het hem allemaal goed was bevallen. De koffiestop werd gehouden in een restaurant aan een van de Nieuwkoopse Plassen in het gehucht Noordse Dorp. De naam van dit pareltje was “Het Plashuis” wat heel toepasselijk was, want het toilet werd goed bezocht. Na de koffie ging het verder in de richting van o.a. Vinkenveen en konden we ons vergapen aan de stulpjes van de happy few van Nederland, zoals het huis waar Andre Hazes sr. gewoond heeft. Ik ben er van overtuigd dat de mensen die daar wonen zeker geen recht hebben op een toeslag in welke vorm dan ook. Misschien mogen zij wel dividendbelasting afdragen. Heel druk met fietsers, motorrijders en mensen die op weg waren naar hun bootje, dat ergens in een jachthaven moest liggen. Langs Breukelen maar in de buurt van Haarzuilens dook weer een ouderwets Flardinga fenomeen de kop op, namelijk een gedeelte van de ploeg kwijtraken. Blijkt toch weer dat spiegelen een hekel punt is bij sommigen en dat er ook niet gewacht wordt bij afslagen. Bij de koffiestop was de naam van het pannenkoekenhuis al gevallen, namelijk “Kort-Jak” iets voorbij Haarzuilens. De club van “verlorenen” had al gauw in de gaten dat er iets niet klopte en na het intikken van de naam Kort-Jak kon alsnog koers gezet worden naar de lunch stop, waar de rest al aan tafel zat. De magen werden gevuld met allerlei pannenkoeken, maar Cees en ik besloten eerder af te haken en huiswaarts te gaan. Het weer werkte die dag perfect mee, de route was prima en nu rest alleen nog het uitstrooien van de as van Harry op zondag 21 oktober a.s. Voor de belangstellenden onder ons is het vertrek om 12.30 uur vanaf de Mac en het vervoer is vrij, want het is geen officiële toerrit. En dan is het toerseizoen van 2018 definitief achter de rug.

Peet