MCFlardinga

De Glind op 11 augustus 2019

Deze zondag zou de rit naar het gehucht de Glind voeren, een boerendorpje onder de rook van Barneveld. 10 man en een vrouw stonden bij de start en zoals gewoonlijk, als je naar iets leuks wilt, zul je een aantal kilometers over de snelweg moeten. Maar bij Utrecht werd de afslag genomen naar Houten en dan binnendoor richting Odijk. Leuke smalle wegen met genoeg bochten en vooral dat stukje tussen Odijk en Driebergen sprong er uit. Ik was er nog nooit geweest, maar het was perfect voor de motor. Bij de beroemde pyramide van Austerlitz werd de koffiestop gehouden, maar volgens Theo was die koffie niets anders dan opgewarmd slootwater, dus ik sloeg maar over. Na de koffie door de bossen van de Utrechtse heuvelrug richting Maarn en Woudenberg om tenslotte via Leusden-zuid bij het verste punt van de route te komen, namelijk het dorpje de Glind. Scherpenzeel en Renswoude werd nog even aangetikt om langs kasteel Amerongen te rijden naar het veerpontje naar Eck en Wiel. De Nederrijn werd bevaren en na die oversteek werd het tijd voor de lunch. Die werd genuttigd bij het restaurant De Kletskop en wat daar voorgeschoteld werd, was niet normaal. Dikke boterhammen met beleg. Ze hadden zelfs een super uitsmijter met maar liefst 7 eieren, een adres om te onthouden. Nadat de magen goed gevuld waren, werd de tocht hervat en ging het richting Zoelmond en Culemborg. Daar ben ik afgehaakt en ben ik via de grote weg naar Schiedam gereden, terwijl de rest de rit heeft afgemaakt. Om 15.30 uur kon ik de motor in de garage zetten en stonden er toch 255 km.op de teller. Het was een mooie rit door een soms schitterende omgeving.

Peet

De Lek- en Lingetocht (door Peet van K.)

Deze keer stonden de Lek en de Linge op de toerkalender. Zatardag voorafgaand waren de temperaturen op tropen niveau, maar de zondag zou het aangenamer gaan worden, dus het doorwaaij-jasje maar aangetrokken. En inderdaad, het was heel aangenaam om met de motor op stap te gaan. Bij het vertrek zag ik twee nieuwe gezichten, een echtpaar dat zich door Peter de V had laten overhalen om een keertje mee te rijden met de mcFlardinga. Ik hoop dat deze tocht hen goed bevallen is en dat we er misschien twee nieuwe leden aan over hebben gehouden. Na vertrek een stukje grote weg tot aan de voet van de Brienenoordbrug om daar links af te slaan naar de Algerabrug. Bij Krimpen links af en een tijdje de oever van de IJssel gevolgd tot aan Gouderak. Mooie weg met bochten en gelukkig niet al te druk.Haastrecht werd aangedaan en langs het riviertje de Vlist naar een restaurant aan deze rivier. De kastelein was nog bezig met de opening (hij was nog dicht, maar wilde wel dit clubje van koffie voorzien in afwachting van zijn personeel). Na de koffie naar de veerpont bij Schoonhoven en langs de Lek naar Streefkerk. Vandaar ging het door de Krimpenerwaard door o.a. Oud-Alblas, Bleskensgraaf, Molenaarsgraaf, Giessenburg naar Hoornaar, waar bij een restaurant gestopt werd voor de lunch. Mooie omgeving, schitterende huizen en hele mooie bochten, het was echt genieten. In Hoornaar reed Nico meteen door richting Maassluis, terwijl ik na een kopje koffie ook mijn biezen pakte, omdat ik afspraken had met het thuisfront. Ik weet dus niet hoe de rit verder verlopen is, maar ik weet zeker dat iedereen genoten heeft en dat we ons gelukkig mochten prijzen dat de temperaturen zodanig waren, dat we niet gekookt van de motor afvielen.

Rondje Breda.

Vaderdag, 16 juni stond er een rit richting Breda en omstreken op de kalender. Ik was benieuwd of de kinderen de baas waren en dat de vaders thuis moesten blijven. Maar dat viel gelukkig mee, 12 man en de dochter van Nico. Aanvankelijk ging het over een stuk snelweg, maar na het Hellegatsplein ging het binnendoor. Leuke weggetjes, redelijk stil zo ging het richting zuid-west Brabant. We waren er al vaker geweest, maar toch zag ik weer plekken, waar we nog nooit geweest waren in de omgeving van Rijsbergen. Dat stukje is bekend om zijn aardbeienteelt en dat kon je op sommige plekken goed ruiken. Maar ook het land van de varkens en die lucht prikkelde ook de neusgaten. In Galder werd na 100 km de koffiestop gehouden bij een leuke cafeetje dat vooral een pleisterplaats is voor de fietsers. Na de koffie werd besloten om de lunch over te slaan, omdat het grootste deel van de route toch al achter de rug was en om ook het thuisfront tevreden te stellen. Onder andere werden Lage Zwaluwe en Drimmelen aangedaan. Aangezien de A16 richting Dordrecht was afgesloten moest er weer via de A-19 huiswaarts worden gereden. Je kon merken dat dat de enige weg was richting Rotterdam/Dordrecht, want het was file rijden. Maar uiteindelijk kon na ruim 220 km. de motor van zijn welverdiende rust gaan genieten en kon ik thuis een flesje bier open trekken. Het was een mooie rit en ik heb weer schitterende huizen mogen aanschouwen. Jaloers? Ik? nee hoor, maar ik ben als een dubbeltje geboren en zal nooit een kwartje worden.

Peet

Zondag 2 juni stond de Veluwe gepland om daar weer eens een bezoek te gaan brengen. Die dag zou het ook zeer warm worden en ik was benieuwd naar het aantal deelnemers. De BBQ zou wel eens spelbreker kunnen zijn en ook zouden er mensen zijn, die het te warm zouden gaan vinden op de motor. Al met al stonden er maar 7 deelnemers bij de start., te weten Andre S, Siem, Ferenc, Hans H, Derk vd V, Hans vd B en ik. Andre zou de gids gaan worden, maar die hield kennelijk van flinke snelheden, want de snelheid volgens het RVV was niet aan hem besteed. Aangezien Derk, Hans vd B en ik niet later vergast wilden worden op een schrijven van het Justitieel Incasso, hielden wij ons wel aan de maximum snelheden. De andere vier zagen we pas terug bij Zeist, waar zij de verkeerde afslag hadden genomen, terwijl wij doorreden naar Amersfoort. Bij Leusden verlieten wij de snelweg en toen kon het genieten beginnen. Slaperige dorpjes, zoals Woudenberg, Scherpenzeel, de Glind werden aangedaan. Prachtige weggetjes, heel stil, nog weinig fietsers, ik kan me wel voorstellen, dat dit stukje Nederland geliefd is bij vakantiegangers en dagjesmensen. Via Lunteren naar de Harskamp om een koffie adres te vinden. Een minpunt van het vroeg vertrekken (09.00 uur) is dat er bijna geen horeca gelegenheden op zijn, maar in de Harskamp was een uitbater bezig zijn terras op te bouwen en op ons verzoek wilde hij wel voor de koffie zorgen. Op het moment dat wij wilden vertrekken, kwamen de andere vier leden van Flardinga juist aanrijden en zij gingen ook aan de koffie. Gedrieën gingen wij op stap richting Apeldoorn en Hoog Soeren en je kon wel zien dat het drukker ging worden, vooral met fietsers. De omgeving was schitterend en dit was Nederlands op zijn mooist. Bij Radio Kootwijk liep de weg dood (ondanks dat Garmin zei, dat het wel kon). Via Elspeet, Ermelo en Putten ging het verder, om in Terschuur bij Barneveld aan de lunch te gaan in een mooie omgebouwde boerderij. Na de lunch werd de grote weg bij Hoevelaken opgezocht. Vlak bij Rotterdam was het voor mij nog even billen knijpen, omdat de benzine toevoer haperde en ik tot twee keer toe aan de kant moest. Hans vd B bleef keurig achter mij staan wachten. De benzinekraan staat altijd geheel open, maar kennelijk ging het overschakelen naar reserve niet helemaal volgens het boekje. Een paar keer schudden en daarna kon ik de benzinepomp halen en daar ging er toch maar 15 liter in na 340 km. Al met al een kleine kras op een toch wel hele mooie rit over de Veluwe.

Peet

Rit drie alweer en het zou een rit worden van ongeveer 275 km, hetgeen inhield dat er weer om 09.00 uur vertrokken zou gaan worden. Het KNMI had beloofd dat het schitterend weer zou worden. Dertien deelnemers hadden de paaseieren gelaten voor wat ze waren en onderweg zouden Roel en Anja opgepikt worden bij een benzinepomp. Dus de ploeg maar in tweeën gedeeld en bij ploeg 1 zou Henk weer het voortouw nemen. De bedoeling was dat afrit Bodegraven genomen zou worden, maar bij de afrit Waarder kwam Henk er achter dat zijn Garmin iets van slag was, dus moest er gekeerd worden. Terug naar Bodegraven en dan een stukje Alphen aanhouden, maar Alphen zou niet worden aangedaan, want het ging richting Nieuwkoopse Plassen en Noorden. Bekend terrein en omdat het nog vrij vroeg was, was het niet al te druk, op een verdwaalde fietser na. Vanaf Noorden ging het naar De Hoef en die weg leent zich uitermate voor de motorrijder. Niets dan bochten, geen 50 meter rechtuit, prachtig uitzicht, kortom genieten geblazen. Daarna een stuk langs de Amstel via Uithoorn en Nes a/d Amstel naar Amstelveen. In de buurt van Uithoorn werd de koffiestop gehouden en daar zat groep twee en daar waren Roel en Anja bij aangesloten. De koffieprijs lag in de buurt van toeristen oplichting, want twee euro voor een bak slootwater vond ik aan de hoge kant. Na de koffie ging het richting Loosdrechtse Plassen en Loenen a/d Vecht. Je kon merken dat het later op de dag begon te worden, want aan fietsers, wandelaars en motorrijders geen gebrek. Om Hilversum heen naar Eemnes en Eemdijk richting Spakenburg, het verste gedeelte van de rit. Bij de koffie was afgesproken, dat we rond 13.00 uur ergens zouden gaan lunchen en thv Amersfoort werd een restaurant opgezocht en toeval bestaat echt…groep 2 was 10 minuten daarvoor bij hetzelfde restaurant afgestapt om de lunch te gaan gebruiken. Het restaurant was een echt pannenkoekenrestaurant en de pannenkoeken en uitsmijters gingen er rap in.Na de lunch ging het langs de Leusderheide naar Austerlitz en Zeist om via een schitterende dijkweg naar Tull en ’t Waal te rijden. Bij Nieuwegein werd de snelweg opgezocht en kon ik rond 15.30 uur mijn motor in de garage stallen. Ik kan wel zeggen dat deze rit hoog in de top tien zal gaan staan en ik weet zeker dat iedereen genoten heeft.

2e Rit mc Flardinga

Rit twee zou aanvankelijk om 09.00 uur vertrekken, omdat die rit weer meer dan 250 kilometer lang zou worden, maar uiteindelijk had de tourbaas besloten om een andere rit op de kalender te plaatsen, minder dan 250 kilometer zodat er gewoon om 10.00 uur vertrokken kon worden. De opkomst was weer behoorlijk, wat wil je ook, het beloofde schitterend weer te worden. De ploeg werd in tweeën gesplitst, waardoor ploeg één uit 8 man en een vrouw bestond. Henk was de vooroprijdert en onderweg zouden Rene en Diana opgepikt worden, maar het vehikel van Diana had zijn dag niet, waardoor zij een appje stuurden, dat het feest voor hen niet doorging. De Garmin van Henk had toch andere ideeën dan de route, die hij gedownload had, waardoor het bij Maasdam al fout ging. Omdat we wisten dat de route de 7 Heerlijkheden route gedeeltelijk zou passeren, besloot Henk richting Oud-Gastel te rijden en omdat Henk in Maasdam de kronkelroutes in zijn Garmin had getoverd, hebben we heel oud-Gastel doorkruist. Binnendoor naar Wouw en de Wouwse Plantage om in Huijbergen aan de koffie te gaan. Veel (toer-)fietsers op de weg, want West Brabant is natuurlijk een walhalla voor de fietsers, maar ook voor motorrijders. Tijdens de koffie besloot Henk de originele route maar op zijn manier aan te passen, waarna een gedeelte van België met een bezoek werd vereerd. Ik verbaas me steeds weer over de kapitale villa’s, die daar staan en die met name door Nederlanders worden bewoond. De belasting in België is toch kennelijk iets anders geregeld dan de Nederlandse. In België reden we door Kalmthout, Loenhout, Wuustwezel naar Zundert om via Meer en Meerle naar Baarle-Nassau te toeren. Daar werd de plaatselijke horeca met een bezoek vereerd. Toen we daar zaten reed de Honda Shadow club Nederland door het dorp en dat was een lange sliert Honda’s, compleet met verkeer regelaars. Ik schat dat het er meer dan 100 waren, ik vond het wel een imposant gezicht. Na de maaltijd deed de Gamin van Henk met zijn kronkelweggetjes zijn best, want we zouden binnendoor naar Rucphen gaan en dan binnendoor naar Hellegatsplein. En als ik zeg binnendoor en kronkelweggetjes….nou, we hebben ze allemaal gezien en bereden. Voor mij als motorrijder waren het maagdelijke weggetjes, want ik was er nog niet op geweest (hahaha). Bij het Hellegatsplein ging het over de grote weg richting Schiedam/Vlaardingen en konden we na afloop terugkijken op een perfecte motor dag, schitterend weer en een gezellig clubje mensen. Dat we uiteindelijk 260 kilometer onder de wielen hebben doorgedraaid, een kniesoor die daar op let.

Tot de volgende rit,

Peet

Vandaag stond de eerste rit op de toerkalender en om maar meteen met de deur in huis te vallen…het was een flinke. Boven de 250 kilometer en dat was vroeg opstaan, want het vertrek was om 09.00 uur gepland. De toerleider had kennelijk gedacht dat de billetjes er maar direct aan moesten geloven. Ik was benieuwd naar het aantal deelnemers en dat viel voor deze rit met die afstand en de vertrektijd redelijk mee. Vijftien deelnemers en dus werd de club in tweeën gedeeld om het een beetje overzichtelijk te houden. De rit zou richting Jisp in Noord Holland gaan. Het eerste gedeelte ging over de snelweg naar Leiden om vandaar naar Oud-Ade, Lisserbroek en Vogelenzang te koersen. Plekjes waar we een jaar of vier ook al eens geweest waren, maar toch zie je weer nieuwe plekken. Door naar Aerdenhout en je weer vergapen aan de “stulpjes” van de happy few in Nederland. In Bloemendaal bij Loetje werd de koffie met appeltaart genuttigd. Jammer dat we wat te vroeg waren voor de bekende biefstuk met witte brood en jus. Na de koffie werd koers gezet naar Heemskerk en Wormer/Wormerveer. Daar kon je goed ruiken dat er in de buurt chocolade wordt gemaakt, want de cacao lucht was duidelijk aanwezig. Peter hield er goed de sokken in en net toen ik dacht dat we in Monnickendam aan de koffie zouden gaan en bij een restaurantje bleef staan, werd er even overleg gepleegd met Henk, waarna hij besloot door te rijden. Misschien was er volgens hen ergens anders een beter adres, maar dat bleek ijdele hoop te zijn. Uiteindelijk werd er pas bij het brugrestaurant over de A-4 bij Schiphol gestopt. Hoog tijd voor een plaspauze en de inwendige mens te versterken. Daarna op eigen gelegenheid en tempo naar huis. De eerste rit zit er op, al met al weinig motorrijders gezien, wel veel fietsers, de route was perfect en het weer wilde ook meewerken.

Peet

Elke zich respecterende vereniging houdt elk jaar zijn ledenvergadering, zo dus ook de mc Flardinga. Dan wordt het afgelopen jaar doorgenomen en kunnen de leden op- of aanmerkingen maken over het verleden, dan wel de toekomst. Deze keer was de opkomst niet zo groot, omdat er wat zieken waren en mensen andere bezigheden hadden. De voorzitter opende de vergadering en nam de agenda door. Er waren geen opmerkingen, zodat het tempo er goed in bleef zitten. Het afgelopen jaar is financieel een goed jaar gebleken, waardoor er een positief saldo blijft bestaan. De kascontrole had derhalve geen bezwaar. Wegens gebrek van een toercommissaris werd de stand bijgehouden door Jan en Bert. De winnaar Frank Jos kreeg weer de bekende trofee (een nieuwe dit keer) en een cadeaubon en bleek ik tot mijn verbazing als nummer twee te zijn geeïndigd. Ook mij viel een cadeaubon ten deel. Peter had te kennen gegeven weer als toercommissaris te willen optreden, maar geen zitting te willen nemen in het bestuur. Hij gaat zich weer bezig houden met het uitzetten van de toerritten. Wel blijft de functie van PR-medewerker vacant en Aad vroeg of er er toch geen leden waren, die deze functie op zich willen nemen. Bij de rondvraag werd de opmerking gemaakt over het inhalen tijdens de ritten. Volgens het toerreglement is het niet toegestaan in te halen en baksteensgewijs je plaats te blijven houden. Er ontstond een kleine discussie en er zal in de toekomst gekeken gaan worden of er bij een grote opkomst de ploeg gesplitst gaat worden in een langzamere en een snellere. Nadat de vergadering was afgelopen was de eer voor Frank Jos, want hij had de uitslag van zijn befaamde quiz bij zich. De uitkomst was hem tegengevallen, of de quiz was te moeilijk of het IQ was juist die avond aan de lagere kant geweest. Het gemiddelde was tegengevallen. Van de 40 vragen was de laatste plaats met 10 goede antwoorden en was de uiteindelijke winnaar met 19 goede antwoorden. Ik had gezegd dat als ik de helft goed zou hebben geraden, ik het goed gedaan zou hebben. Met 19 goede antwoorden kwam ik toch aardig in de buurt en kon ik met een goed gevoel naar Schiedam terugkeren. Voor de volgende quiz had Frank Jos al laten doorschemeren dat er gerekend moest gaan worden en laat dat nou niet mijn favoriete vak op school zijn geweest. Eind van de maand maart staat de eerste rit op de kalender en er werd nog op gewezen dat ritten langer dan 250 kilometer om 09.00 uur vertrekken en de andere gewoon om 10.00 uur.

Zoals elk jaar had Frank Jos weer een quiz avond in elkaar geflanst om onze grijze hersencellen wat masochistisch te pijnigen. Deze keer had hij beloofd dat het zou gaan om algemene kennis, parate kennis en vragen, waar een groep 4 leerling zijn/haar handen niet voor zou omdraaien. Nou…we hebben het geweten. De veertig vragen, die een groep 4 leerling met gemak zou kunnen beantwoorden, waren volgens mij bestemd voor klas 4 van het gymnasium. Welke Griekse filosoof had Xantippe als echtgenote, hoeveel kilometer bloedbanen lopen er door een menselijk lichaam, wanneer kwam de APK ter wereld, hoeveel ogen heeft een spin, wat is de naam van de hoofdstad van de staat North Dakota, waar de naam van een Nederlandse zanger(es) is in verweven, enfin…je kon het zo gek niet verzinnen, of hij had er wel een vraag over. Frank Jos had er duidelijk plezier in hoe hij ons zag aanmodderen. Commentaar was niet van de lucht (positief bedoeld hoor), maar toch. In rap tempo werden de vragen voorgeschoteld en mocht je kiezen uit vier antwoorden, waar het ene antwoord nog gekker leek, dan het andere. En vaak was het gekste antwoord nog het goede ook. Na afloop konden de antwoord formulieren worden ingeleverd en gaf Frank Jos uitleg over de goede antwoorden. Sommige antwoorden had ik goed, maar er waren er ook bij, waarvan ik zeker dacht te weten, dat ik ze goed had, maar toch fout te hebben “gegokt”. Als ik de helft goed heb, denk ik dat ik het goed gedaan heb. Over twee weken zullen we het weten, want dan wordt het mc Flardinga lid bekend gemaakt, die die avond het hoogste IQ had, of het meest had goed gegokt.

Peet